عنوان مقاله :
تاثير الگوي آموزش باليني تلفيقي بر نگرش دانشجويان پرستاري نسبت به بيماران در كارآموزي بخش روان
عنوان به زبان ديگر :
تاثير الگوي آموزش باليني تلفيقي بر نگرش دانشجويان پرستاري نسبت به بيماران در كارآموزي بخش روان
پديد آورندگان :
حجتي، حميد نويسنده حميد حجتي (مربي) عضو باشگاه پژوهشگران جوان دانشگاه آزاد اسلامي واحد عليآباد كتول، گلستان، ايران Hojjati, Hamid , شريفنيا، سيد حميد نويسنده سيد حميد شريفنيا (مربي) دانشجوي دكتري پرستاري دانشگاه بقيهالله اعظم، دانشگاه علوم پزشكي بابل، دانشكده پرستاري آمل، مازندران، ايران. Sharifinia, Hamid , نظري، رقيه نويسنده رقيه نظري (مربي)، دانشكده پرستاري آمل، دانشگاه علوم پزشكي مازندران، مازندران، ايران. Nazari, Roghayeh
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1390 شماره 32
كليدواژه :
آموزش تلفيقي , نگرش , دانشجويان پرستاري , آموزش باليني , روان پرستاري
چكيده فارسي :
مقدمه: نگرش منفي نسبت به بيماران مبتلا به اختلالات روانپزشكي يكي از مهمترين موانع شناخته شده در عدم تداوم كافي نيروي كار پرستاري است. تحقيقات قبلي نشان دادهاند كه نحوه آموزش تيوري و عملي بر نگرش پرستاران تاثير دارد. لذا اين تحقيق به منظور تاثير آموزش تلفيقي بر نگرش دانشجويان مقطع كارشناسي پرستاري در خصوص بيماران مبتلا به اختلالات روانپزشكي انجام گرديده است.
روشها: در اين مطالعه نيمه تجربي 85 دانشجوي پرستاري دختر (47 نفر گروه تجربي، 37 نفر گروه شاهد) كه كارآموزي بخش روانپرستاري خود را در بيمارستان زارع ساري ميگذراندند، در سال 1388 وارد مطالعه شدند و نگرش آنها در دو نوبت قبل از ورود به كارآموزي و پس از پايان آن مورد سنجش قرار گرفت. گروه تجربي علاوه بر آموزشهاي روتين برنامههاي آموزشي اضافهتري به صورت تلفيقي دريافت كرده بودند. دادهها با نرمافزار آماري SPSS و آمار توصيفي و آزمون t مورد آناليز قرار گرفت.
نتايج: نگرش گروه تجربي پس از دوره كارآموزي به طور معناداري بيشتر از گروه شاهد به ترتيب (7/3±2/35 و 7/5±9/41) بوده است، (01/0?p). نگرش رواني گروه شاهد و تجربي قبل از كارآموزي تفاوت معناداري نداشت. همچنين با وجود معنادار نبودن تفاوت نگرش گروه شاهد قبل و بعد از كارآموزي، اين تفاوت در گروه مداخله معنادار بوده است (01/0?p).
نتيجهگيري: يافتهها نشان دادهاند كه آموزش تلفيقي در كارآموزي باليني بهداشت روان ميتواند تاثير مثبت بر نگرش دانشجويان نسبت به بيماران مبتلا به اختلالات روانپزشكي گذاشته و بنابراين انتظار ميرود ضمن افزايش محبوبيت پرستاري بهداشت روان، آمادگي آنان را براي كار در اين بخشها بيشتر كند.
چكيده لاتين :
Introduction: Negative attitudes toward psychiatric patients and mental health nursing have been recognized as a major barrier to sustaining adequate psychiatric nursing workforce. Most previous researches explored the effect of theory and clinical education on students’ attitude. This study aimed at investigating the effect of blended clinical teaching on nursing students’ attitude toward psychiatric patients.
Methods: In this quasi-experimental study 85 nursing students (47 in the experiment group, 37 in the control group) were studied and their attitude was measured before and after training.The experiment group attended a blend of clinical learning opportunities (including group therapy and game therapy, patient interview and education sessions) in addition to routine training.
Results: Attitudes of the two groups before training were not significantly different (P > 0.05). But attitude of the experiment group after training was higher than that of the control group(41.9±5.7, 35.2±3.7 P?0.01)
Conclusion: The findings suggest that blended clinical teaching in mental health education can positively influence attitudes, readiness to practice, and the acceptability of mental health nursing.
عنوان نشريه :
مجله ايراني آموزش در علوم پزشكي
عنوان نشريه :
مجله ايراني آموزش در علوم پزشكي
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 32 سال 1390
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان