عوامل موثر در ارزشيابي آموزش باليني از ديدگاه رزيدنت‌هاي دانشگاه علوم پزشكي تبريز در سال 1388

عوامل موثر در ارزشيابي آموزش باليني از ديدگاه رزيدنت‌هاي دانشگاه علوم پزشكي تبريز در سال 1388

مقدمه: يكي از رويكردهاي ارتقاي كيفيت آموزش، ارزشيابي عملكرد آموزشي اساتيد است. يكي از متداول‌ترين اين روش‌ها ارزشيابي آموزش توسط دانشجويان است. اين مطالعه به منظور تعيين عوامل موثر در ارزشيابي اساتيد باليني از ديدگاه رزيدنت‌هاي دانشگاه علوم پزشكي تبريز در سال 1388 اجرا شد. روش‌ها: اين مطالعه به صورت توصيفي مقطعي انجام گرفت. جامعه مورد مطالعه كليه دانشجويان دوره تخصصي (دستياران) مشغول به تحصيل در دانشگاه علوم پزشكي تبريز در خرداد 1388(360 نفر) بود كه به روش سرشماري وارد مطالعه شدند. ابزار سنجش پرسشنامه‌اي محقق‌ساخته با 44 سوال بود كه در دو بخش تنظيم شد. داده‌هاي به دست آمده در نرم‌افزار SPSS تحليل شدند. داده‌ها با استفاده از آمار توصيفي ارايه شدند. براي مقايسه ميانگين حيطه‌هاي اصلي ارزشيابي از تست آماري ANOVA استفاده شد. نتايج: در حيطه فرايند آموزش باليني 4/94 درصد دستياران آموزش در حين عمل جراحي را مهم‌ترين عامل دانستند. در فرايند تدريس، توانايي در تفهيم درس را در 86 درصد و در حيطه دانش و مهارت، توان علمي و دانش تخصصي استاد در 5/93 درصد و در حيطه ويژگي‌هاي فردي و اخلاقي، عدم سوگيري و تحقير دانشجويان در 79 درصد موارد مهم‌ترين عامل دانسته شد. از ديدگاه دستياران شركت‌كننده در مطالعه مهم‌ترين حيطه آموزشي موثر در ارزشيابي اعضاي هيات‌علمي باليني فرايند آموزش باليني با ميانگين 39/4 و دانش و مهارت اساتيد با ميانگين 29/4 بود. نتيجه‌گيري: عوامل مرتبط با آموزش در چهار حيطه آموزش باليني، فرايند تدريس، دانش و مهارت و خصوصيات فردي در ارزشيابي اعضاي هيات‌علمي باليني مهم تلقي گرديد. با توجه به اهميت آموزش باليني در تربيت نيروي انساني متخصص در نظام سلامت پيشنهاد مي‌گردد در ارزشيابي اعضاي هيات‌علمي باليني، به آموزش باليني و عملي اهميت بيشتري داده شود.

Introduction: One approach for the promotion of medical education is to evaluate the university professors’ teaching performance. A commonly-used technique is the student-based evaluation. This study aimed at determining the effective factors in the student-based evaluation of the university teachers’ performance in clinical education. Methods:This is a descriptive cross-sectional survey performed on medical residents in Tabriz University of Medical Sciences in June 2009. Data was collected by a questionnaire containing 44 items arranged in two sections. The respondents evaluated the statements on a five level Likert scale. The collected data were analyzed by SPSS-16. Results: In the clinical education domain, 94.4% of residents evaluated "the education during operation" as the most important factor. Other important factors were "the explanation ability" (86%) in the teaching ability domain, the "professorsʹ knowledge ability and expertise" (93.5%) in the knowledge and skill domain, and "non-judgmental and non-humiliating behavior" (79%) in the personal characteristics and comportment domain. From the residents’ viewpoint, the most important educational domain affecting the evaluation of the academic members were the clinical education domain (average 4.39%) and the professorsʹ knowledge ability and expertise (average 4.29%). Conclusion: Considering the nature of residency, practical training is of great importance. This study indicated that residents also consider practical training factors influential in evaluating their professors’ performance. The study pinpointed clinical education, teaching ability, comportment and personal characteristics, and knowledge and skill domain as important domains in evaluating university professors.