ارتقاي بهره وري و دموكراسي در پارادايم خدمات دولتي نوين

ارتقاي بهره وري و دموكراسي در پارادايم خدمات دولتي نوين

عوامل بسياري، بخش دولتي را از بخش خصوصي متمايز مي‌سازد و باعث تفاوت ماهيتي اين دوبخش مي‌گردد. اين عوامل بر توفيق سطح پايين يا عدم موفقيت پروژه‌‌هاي ارتقاي عملكردكه به تقليد از بخش خصوصي در سازمانهاي دولتي پياده سازي مي‌شود نيزموثر است. اين تفاوتها يكي از جديد‌ترين پارادايمهاي فراگيرمديريت دولتي با عنوان مديريت دولتي نوين رابه چالش مي‌كشد. پارادايم مديريت دولتي نوين در تلاش است كه بخش دولتي را هر چه بيشتر شبيه به بخش خصوصي سازد. يكي از مهمترين تفاوتهاي اين دو بخش تعدد ذينفعان در بخش دولتي و تفاوت و تعارض نيازهاي آنان است كه مديريت اين اهداف و نيازهاي متعارض را دشوار مي‌نمايد. يكي از عوامل كليدي در موفقيت سازمانهاي بخش دولتي، درگيري و مداخله داوطلبانه و آگاهانه شهروندان در پروژه‌‌ها و فرايند‌‌هاي سازمانهاي دولتي است. حمايت و مشاركت ذينفعان بخش دولتي خصوصا شهروندان در برنامه‌‌هاي مديريت عملكرد باعث ارتقاي مشروعيت سيستم و موفقيت اين نوع برنامه‌‌ها مي‌شود. در راستاي پررنگ كردن مفهوم شهروندي و مداخله شهروندان، پارادايم جديدي به نام پارادايم خدمات دولتي نوين شكل گرفته است كه در اين مقاله ضمن معرفي اين پارادايم جديد، مبتني بر چارچوب نظري اين پارادايم، يك مدل مفهومي از عوامل ارتقاي مداخله شهروندان كه باعث ارتقاي دموكراسي و توفيق برنامه‌‌هاي توسعه‌اي مي‌گردد ارايه مي‌گردد. در اين مدل مفهومي، نقش كليدي آموزش شهروندان و ارتقاي آگاهي به عنوان زمينه سازان مشاركت و مشروعيت سيستم مورد تاكيد قرار گرفته است. موضوعي كه خالق تفكر پويا و خلاق در شهروندان بوده و ضامن ايجاد دموكراسي و فرهنگ بلند مدت مشاركت و توجه به منافع ملي در عين توجه به منافع فردي است. نتيجه اين فرايند ارتقاي بهره وري و عملكرد در عين ارتقاي دموكراسي پايدار در جامعه است.