نقش انباشت تحقيق و توسعه داخلي و خارجي بر رشد بهره‌وري كل عوامل توليد بخش صنعت

Effect of Foreign and Domestic R&D Capital Stock on TFP Growth in Iranʹs Manufacturing Sector

اين مقاله به ارزيابي نقش انباشت تحقيق و توسعه(R&D) داخلي و خارجي (از كانال واردات كالاهاي واسطه‌اي و سرمايه‌اي) بر رشد بهره‌وري كل عوامل توليد (TFP) بخش صنعت اقتصاد ايران طي دوره 1338-1387 مي‌پردازد. از آنجاكه فعاليت‌هاي تحقيق و توسعه بخش صنعت ايران نسبت به كشورهاي توسعه يافته ناچيز است، بنابراين مي‌توان به نقش انباشت تحقيق و توسعه خارجي و سرريزهاي آن بر رشد بهره‌وري كل عوامل توليد اين بخش متمركز شد. زيرا جذب سرريزهاي تحقيق و توسعه خارجي در كنار توسعه فعاليت‌هاي تحقيق و توسعه داخلي، زمينه مساعدتري براي ارتقاي بهره‌وري كل عوامل توليد فراهم مي‌آورد. نتايج بيانگر آن است كه سرمايه انساني و انباشت سرمايه تحقيق و توسعه خارجي، به ترتيب، داراي بيشترين تاثير مثبت بر رشد بهره‌وري كل عوامل بخش صنعت هستند. همچنين، اثر متقابل انباشت تحقيق و توسعه خارجي با سرمايه انساني، تاثير مثبت و معناداري بر رشد بهره‌وري كل عوامل توليد بخش صنعت اقتصاد ايران دارد.

The objective of this paper is to examine the effects of foreign and domestic R&D capital stock via importing capital and intermediate goods on total factor productivity (TFP) growth in Iranʹs manufacturing sector using the data over the period 1338-1387. Because of the absorption of foreign R&D spillovers, it is theoretically expected that the foreign domestic R&D spending will improve total factor productivity growth. Moreover, domestic R&D spending will positively affect TFP growth. The results of the study show ihat human capital and foreign R&D capital stock have the most positive impact on TFP growth. The estimated coefficient of domestic R&D capital stock is positive while it is statistically insignificant. In addition, the cross effect between foreign R&D capital stock and human capital stock is positive and statistically significant.