اثر كوتاه‌مدت و بلندمدت يارانه‌هاي تحقيق و توسعه بر رشد اقتصادي ايران

The Short and Long-Run Effects of R&D Subsidies on Economic Growth in Iran

تحقيق و توسعه (R&D) قبلاً از ديد هزينه مورد توجه قرار مي‌گرفت، اما در چارچوب اقتصاد دانش محور، فعاليت‌هاي تحقيق و توسعه بخشي از سرمايه‌گذاري‌ها در سطوح مختلف به شمار مي‌آيند. در اين مقاله، اثرات كوتاه مدت و بلندمدت تخصيص يارانه‌هاي تحقيق و توسعه در دوره 1354-1386 (1975-2007) بر رشد اقتصادي ايران با استفاده از مدل‌سازي‌هاي اقتصادسنجي در كوتاه‌مدت و بلندمدت و به‌كارگيري روش ARDL، برآورد مي‌شود. نتايج نشان مي‌دهد يارانه‌هاي تحقيق و توسعه اثر مثبت و معناداري در كوتاه‌مدت بر رشد اقتصادي ايران دارد اما در بلندمدت به‌‌رغم مثبت بودن اثر يارانه‌هاي تحقيق و توسعه، اين اثر از نظر آماري معنادار نيست. همچنين نتايج نشان مي‌دهند كه سرمايه اثر مثبت و معنادار در كوتاه مدت و بلندمدت بر توليد ناخالص داخلي كشور داشته‌اند.

Research and development (R&D) is usually considered from cost point of view while in the framework of knowledge based economy, R&D is regarded as a part of public investment in an economy. In this paper, the short and long-run effects of R&D subsidies on economic growth are examined in Iran using the data over the period 1975- 2007. The ARDL approach is used to estimate empirical models. The Iranian Government is almost the sole investor of R&D. The results of estimated model confirm that R&D has positive and significant effect on economic growth in the short-run in Iran while in the long-run R&D has positive effects on growth but its coefficient is statistically insignificant. Moreover, the results show that physical capital has positive and significant effect on GDP growth both in the short and in the long-run. However, labor force has negative and insignificant effect on GDP growth both in the short and in the long-run.