رابطه آسيب هاي عملكردي با ساختار اندام فوقاني در واليباليست هاي سوپر ليگ كشور

رابطه آسيب هاي عملكردي با ساختار اندام فوقاني در واليباليست هاي سوپر ليگ كشور

با شناخت نوع آسيب در هر رشته ورزشي مي توان زمينه لازم براي ارايه پيشنهادات موثر به مربيان و ورزشكاران جهت اصلاح تكنيك هاي آسيب رسان و مضر، رعايت اصول علمي تمرينات و درمان مناسب را فراهم نمود. هدف از انجام اين تحقيق، ارتباط آسيب هاي عملكردي با ساختار اندام فوقاني در واليباليست هاي سوپر ليگ كشور با تاكيد بر طبقه بندي، نوع، درجه و پتانسيل بروز آسيب هاي عملكردي اندام فوقاني بود. 107 ورزشكار ليگ برتر واليبال (47 زن، 60 مرد) به عنوان آزمودني در اين تحقيق شركت كردند. پرسشنامه اطلاعات فردي، پرسشنامه بومي سازي شده و طبقه بندي شده DASH و پرسشنامه شناسايي آسيب ساختاري اندام فوقاني به عنوان ابزار اندازه گيري تحقيق، مورد استفاده قرار گرفت. به منظور تجزيه و تحليل داده ها از روش آماري تي تست مستقل (براي مقايسه آسيب هاي عملكردي واليباليست ها ي مرد و زن) و ضريب همبستگي پيرسون (براي تعيين ارتباط بين آسيب هاي عملكردي و ساختاري) در سطح معناداري 05/0 استفاده شد. نوع آسيب هاي عملكردي اندام فوقاني واليباليست هاي نخبه، (I) ، محدوديت حركتي (A ، محدوديت در زندگي روزمره (P) ، محدوديت حركتي و محدوديت در زندگي روزمره (AP) طبقه بندي شد. درجه آسيب هاي عملكردي AP ، P، I و A در واليباليست ها به ترتيب 7/47 ، 7/19، 8/24، 8/17 درصد و پتانسيل بروز آسيب هاي عملكردي AP، P، I و A در واليباليست ها به ترتيب 6/36 ، 9/26 ، 5/20 و 9/29 درصد بود. بين آسيب هاي عملكردي AP، P، I و A در مردان و زنان تفاوت معني داري مشاهده نشد (05/0 P > ). درحالي كه با افزايش بروز آسيب هاي مفصلي، آسيب هاي عملكردي AP، P، I و A در واليباليست هاي مرد بيشتر بروز يافت (05/0 P?). ضمن اينكه بين آسيب هاي تاندوني و آسيب هاي عملكردي AP، P، I و A در واليباليست ها رابطه معني داري مشاهده نشد (05/0 P > ) با افزايش بروز آسيب هاي استخواني، آسيب هاي عملكردي AP و A در واليباليست هاي مرد و زن بيشتر بروز يافت (05/0 P?). با توجه به يافته هاي تحقيق آسيب هاي عملكردي اندام فوقاني به چهار گروه AP، P، I و A طبقه بندي شد، بيشترين نوع آسيب عملكردي و پتانسيل بروز آسيب عملكردي در واليباليست ها آسيب عملكردي AP بود. با افزايش بروز آسيب مفصلي، آسيب هاي عملكردي AP، P، I و A در مردان واليباليست و با افزايش آسيب هاي استخواني آسيب هاي عملكردي AP و A در واليباليست هاي مرد وزن بيشتر بروز پيدا كرد.

Through careful examination and identification of types of injuries in any sport field, helpful influential recommendations can be provided for athletes and coaches to correct defective and harmful techniques, and to observe suitable scientific principles of exercise and treatment. The purpose of this study was to determine the relationship among functional and anatomical injuries of upper extremity in elite volleyball players with an emphasis on classification, type, degree and potential of functional injuries of upper extremity. 107 volleyball super league players (47 women and 60 men) participated in this study. The questionnaire of personal characteristics, classified and domestic DASH (disability of arm, hand, shoulder) questionnaire and an upper extremity injuries recognition questionnaire were applied. The independent t-test and Pearson correlation coefficient were used to analyze the data. Injuries were classified into four groups (A: activity limitation, I: impairment, P: participation restriction, AP: activity limitation and participation restriction). The degree of functional injuries of A, I, P, PA in volleyball players was %17.8, %24.8, %19.7, %47.7 respectively while the potential for incidence of functional injuries of A, I, P, PA in volleyball players respectively was reported %29.9, %20.5, %26.9, %36.6. There was no significant difference in A, I, P, PA between men and women (P > 0.05) while the increased incidence of joint injuries resulted in the increased incidence of A, I, P, PA in male players (P?0.05). Also, there was no significant relationship between tendon injuries and A, I, P, PA (P > 0.05). The increased incidence of bone injuries resulted in the increased incidence of A, I, P, PA (P?0.05). It can be concluded that the most functional injury and the potential for the incidence of functional injuries was AP injury. The 1 - Corresponding – Author : Tel : 09122453175, Email : sadeghih@yahoo.com Journal of Faculty of 11 Physical Education, University of Tehran increased incidence of joint injuries resulted in increased incidence of A, I, P, AP in men while the increased incidence of bone injuries resulted in increased incidence of A, AP.