تخمين نسبت جذب سديم در آب زهكش با استفاده از تركيب شيميايي آب آبياري در شرايط شبه ماندگار

تخمين نسبت جذب سديم در آب زهكش با استفاده از تركيب شيميايي آب آبياري در شرايط شبه ماندگار

انواع مختلفي از روابط براي پيش بيني نسبت جذب سديم (SAR) در آب زهكش پيشنهاد شده اند. براي ارزيابي صحت اين روابط تجربي از نتايج واقعي حاصل از يك مطالعه لايسيمتري استفاده شده است. براي به دست آوردن روابط و روابط پايه، از نتايج 116 نمونه تجزيه شيميايي آب از نقاط مختلف كشور كه شامل آب رودخانه ها، آبهاي زيرزميني و آبهاي زهكش بود استفاده شده است. همچنين از نتايج تجزيه 30 نمونه آب زهكشي كه تركيب دقيق شيميايي آب آبياري آنها و نيز حجم آب آبياري و زهكش آنها در طي يك آزمايش لايسيمتري مشخص شده بود استفاده شد. در آزمايش لايسيمتري، لايسيمترهاي استوانه اي با قطر داخلي 40 و ارتفاع 180 سانتيمتر با يك خاك لوم شني پر شده و به صورت هفتگي با آب طبيعي آبياري مي شدند. در اين لايسيمترها يونجه براي مدت 3 سال كشت شد. همبستگي هاي ساده بين نسبت جذب سديم در آب آبياري (SARiw) و مقدار متناظر آن در آب زهكش (SARdw) منجر به همبستگي ضعيفي شد(R2= 0.108). در حالي كه اصلاح اين نسبت با فرض حصول شرايط ماندگار (كه در آن غلظت يونها نسبت مستقيمي با عكس كسر آبشويي داشته باشند) توانست به خوبي نسبت جذب سديم در آب زهكش را براورد (R2= 0.802). به رغم برخي نوسانات در كسر آبشويي در طي فصل رشد، همبستگي حاصل از اين روش با روشهاي پيچيده تري كه اخيراً پيشنهاد شده است قابل مقايسه بود.

Different types of equations have been proposed to predict the sodium adsorption ratio (SAR), in drainage water. These empirical equations are tested here against the data of a lysimetric study to verify their validity. To obtain the basic relationships, a set of 116 water chemical analysis throughout Iran including river water, groundwater, and drainage water was used. Also, a set of 30 drainage water analyses was used for which precise measurements of irrigation and drainage water quality and quantities were available through a lysimetric experiment. Cylindrical lysimeters with internal diameter of 40 cm and height of 180 cm were filled with a sandy loam soil and irrigated weekly with natural water. Alfalfa was grown in the columns for a period of 3 years. Simple correlations between irrigation water SAR (SARiw) and SARdw yielded very poor regression coefficient (R2= 0.108). While steady state assumption i.e. concentrations being in direct proportion to 1/LF, could reasonably predict SARdw (R2= 0.802), despite some variations in LF during the season. This correlation is comparable with more complex methods recently proposed.