اثربخشي آموزش شناختي رفتاري مذهبي بر احساس گناه زوج‌هاي نابارور شهر اصفهان

اثربخشي آموزش شناختي رفتاري مذهبي بر احساس گناه زوج‌هاي نابارور شهر اصفهان

هدف پژوهش حاضر، تعيين اثربخشي آموزش شناختي ‌رفتاري بر احساس گناه زنان نابارور شهر اصفهان است. روش پژوهش، شبه‌تجربي با گروه آزمايش و كنترل و اجراي پيش‌آزمون و پس‌آزمون مي‌باشد.حجم نمونه برابر با ده زوج نابارور در گروه آزمايش و ده زوج نابارور در گروه كنترل است كه به روش نمونه‌گيري گروه در دسترس و تصادفي ساده انتخاب شده‌اند. ابزار اندازه‌گيري پرسش‌نامه، احساس گناه محقق ساخته است. نتايج آزمون تحليل كوواريانس در سطح 05/0= ? نشان مي‌دهد كه تفاوت معناداري بين ميانگين نمره‌هاي پس‌آزمون احساس گناه زنان نابارور گروه آزمايش و كنترل درباره تاثير آموزش گروهي شناختي رفتاري مذهبي وجود دارد. همچنين اين تفاوت بر اساس جنسيت نيز معنادار است.

This study aims to determine the effect of religious cognitive behavioral education on the guilt-feeling of Esfahanʹs infertile couples. The research method is semi-experimental and it was conducted on test and control groups with a pre-and post test design. The size of the sample was equal to 10 interfile couples in the test group and 10 infertile couples in the control group selected through simple random sampling. The measuring tool of the questionnaire was the existing ʹguilt-feelingʹ. The results of the covariance analysis test at a=0/05 level showed a meaningful difference between the average post test marks of the feeling of guilt of infertile women of the test group and the control group in regard to the effect of religious, cognitive behavioral group education. Similarly, this difference was also meaningful in terms of gender.