حقوق بيمار در ارتباطات كنترل نشده پزشك با صنايع

Patients’ rights in uncontrolled physician-industry relationships

اگرچه ارتباط پزشك ـ صنايع مي‌تواند فرصتي استثنايي در ارتقاي دانش پزشكي و مراقبت از بيمار باشد، امّا فرصتي براي ايجاد تورش‌هاي مختلف نيز هست؛ تورش‌هايي كه اغلب، زيان‌هاي احتمالي آن متوجه بيماران مي‌شود نه طرفين درگير در ارتباط (پزشك و صنايع). عوارض بالقوه ناشي از ارتباطات كنترل نشده فرد حرفه‌اي ـ صنايع، جوامع علمي سراسر دنيا را به سمت اعمال كنترل، از طريق تدوين كدهاي الزام‌‌آور حرفه‌اي ـ اخلاقي سوق داده است. روشي بررسي: در اين مقاله ماهيت ارتباط پزشك ـ صنايع به صورت توصيفي ـ تحليلي مورد بررسي قرار گرفته و با مرور تعدادي از دستورالعمل‌ها و كدهاي حرفه‌اي ـ اخلاقي موجود در دنيا، دستورالعملي متناسب با جامعه ايران پيشنهاد گرديده است. يافته‌ها: حالت ايده‌آل در ارتباط پزشك ـ صنايع، عدم وجود هرگونه ارتباط مالي يا معنوي و نپذيرفتن هرگونه پيشنهاد و يا هديه است. اگرچه اغلب پزشكان، منكر هرگونه تاثيرپذيريِ ناشي از اين ارتباط هستند، اما بررسي‌ها نشانگر وجود ارتباطي قوي بين دريافت مزايا از طرف صنايع و علاقه‌مندي به محصولات آنها است. از طرف ديگر، عدم اعلام اين ارتباط به بيمار، مي‌تواند به اعتماد او نسبت به جامعه درماني و شايستگي علمي پزشك خدشه وارد كند. بنابراين الزام ناشي از كدها و دستورالعمل‌هاي حرفه‌اي ـ اخلاقي مي‌تواند در حفاظت از حقوق بيماران و ممانعت از ايجاد تعارض منافع در رفتار و تصميمات حرفه‌اي پزشكان، نقش بسزايي داشته باشد. نتيجه‌گيري: غالب مفاد كدهاي اخلاقي موجود، به سبب عقلاني بودن، در مورد صنايع مرتبط با نظام سلامت در ايران نيز قابل اجرا هستند. نكته مهم در تضمين رسميت يافتن اين كدها، استفاده از نظرات پزشكان درگير در اين نوع از ارتباطات و برگزاري آموزش‌هاي مداوم در قالب تحليل اخلاقي موارد واقعي است.

Introduction: Physician-industry relations could provide an exceptional chance for medical sciences and patients’ care developments though, is also a place of potential different biases; those which their probable harms affect patients instead of whom they are in direct relationship (physician & industry). Regardingly, the probability of these potential worrisome issues, in addition to occurrence of many challenging cases, was eventually led to the production of a number of compulsory controlling guidelines. Method: In this paper have been tried thorough a descriptive-analytic study the nature of the physician-industry relations is investigated. Moreover, have been attempted an Iran’s compatible code of conduct is also proposed, basically by the reviewing of a few existing related guidelines on the interaction of physician and industry. Findings: ideally, every interaction with industry and acceptance of any kind of industry-related gift and offering is forbidden. In spite of physicians’ claim, lots of studies have proven strong correlations between receiving industry advantages and physicians’ desire towards the industry products. Additionally, not declaring the relationship, could damage the patients’ trustworthiness toward the physician and medical profession as a whole. Conclusively, professional-ethical guidelines might be considered as an effective tool in the protection of the patients’ rights and also blocking potential conflicts of interests in professionals’ decisions and conduct. Conclusion: most of the content of the existing guidelines are rational and thus implementable on Iran’s health industry. Strategically, applying professionals’ viewpoints is important for the guideline acceptance. In this way, structuring continuing medical education programs, analyzing real ethical cases is proposed to be essential.