اثر رشد و رفتار گزارشگري مديريتي بر محافظه كاري

اين تحقيق به بررسي اثر رشد و اقلام تعهدي اختياري به عنوان معيارهاي سنجش رفتار گزارشگري مديريتي بر عدم تقارن زماني (DT) به عنوان معيار سنجش محافظه‌كاري مي‌پردازد. نتايج تحقيق، كه بر رابطه منفي بين عدم تقارن زماني سود و تعهدات اختياري دلالت دارد با استفاده از اطلاعات صورتهاي مالي 43 شركت توليدي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طي دوره زماني 1380تا 1387 و با بهره‌گيري از روش تجزيه و تحليل رگرسيون خطي چند متغيره انجام شده است. نتايج تحقيق بيانگر عدم رابطه معناداري بين رشد و عدم تقارن زماني است. با توجه به يافته‌هاي تحقيق پيشنهاد مي‌شود براي ارزيابي محافظه‌كاري در گزارشگري مالي از اقلام تعهدي اختياري استفاده شود. در صورت وجود محافظه‌كاري، اقلام تعهدي دوره به سمت صفر و سودها به سمت جريان وجوه نقد متمايل مي شود.

The purpose of this study is to investigate the impact of growth and discretionary accruals as the measure for evaluation of managerial reporting behavior on accounting conservatism in financial reports. Differential Timeliness (DT) is used as a measure for evaluation of conservatism. The data is derived from the financial statements of 43 manufacturing firms in Tehran Stock Exchange (TSE) during 1380-1387. Using data analysis by the method of multi-variables linear regression, the results represent a negative relationship between differential timeliness and discretionary accruals that is statistically significant. In addition, the results indicate lack of meaning relationship between growth and DT. According to the results of the study, it is suggested that for evaluation of conservatism in financial reporting, discretionary accruals shloud be used. The firms with higher discretionary accruals indicate lower level of conservatism in comparison with the firms with low discretionary accruals and vice versa .With conservatism, profits of the period approximately equal to cash flow while discretionary accruals gradually turn into zero.