ارزيابي تاثير پرورش توام برنج و ماهي بر روي عملكرد و اجزاي عملكرد پنج ژنوتيپ برنج

The evaluation of the effect of rearing the concurrent Rice-Fish culture on the yield and its components of 5 genotypes of rice

به منظور مقايسه دو شرايط كاشت (كشت توام ارقام برنج با پرورش ماهي و كشت ارقام برنج بدون پرورش ماهي) دو آزمايش جداگانه، هر يك با 5 ژنوتيپ برنج (بركت، شيرودي، علي كاظمي، لنجان و لاين 507) به صورت طرح بلوك هاي كامل تصادفي در 3 تكرار در سال زراعي 1388 در آستارا انجام گرفت. نتايج نشان داد كه بين شرايط كشت و رقم از لحاظ صفت طول پانيكول، وزن پانيكول، وزن هزار دانه، تعداد پنجه در بوته، تعداد دانه در پانيكول، بيوماس كرت، وزن كاه و عملكرد هكتاري اختلاف معني دار وجود دارد. اثر متقابل شرايط كشت در رقم براي صفت تعداد پنجه در بوته در سطح احتمال 1% داراي اختلاف معني دار بود. بر اساس نتايج اين آزمايش، پرورش ماهي در مزارع برنج موجب افزايش عملكرد برنج شده و رقم بركت و علي كاظمي به دليل سازگاري با شرايط كشت توام و وجود شرايط مطلوب رشد با بيشترين ميزان عملكرد، مناسب ترين ارقام مي باشند.

To compare the two conditions of culture (concurrent rice-fish culture and culture of rice without the fish) two separate experiments were carried out with only 5 genotypes of rice (Barakat, Shirudy, Alikazemy, Lenjan and Line507) under randomized complete block design in three replications in Astara in 2009. The results showed a significant difference between conditions of culture and varieties for length of panicle, weight of panicle, w.1000. seed, number of tiller in bush, number of kernel in panicle, biomass of plot, weight of straw, yield in hectare. The interactional effect of conditions and varieties showed a significant difference at 1% probability for the number of tiller in bush. On the basis of the results of the experiment, the rearing of fish on rice farm increased the yield of rice and Barakat and Alikazemi with the highest yield were the most suitable cultivars due to the suitability with concurrent culture conditions and the existence of optimum of the conditions.