مطالعه شاخص هاي موثر بر صادرات محصولات مبلمان چوبي در كشور

Study on Effective Indexes on Exports of Wooden Furniture in Iran

در اين تحقيق به منظور گسترش صادرات محصولات متنوع صنايع مبلمان چوبي و دستيابي به بازارهاي منطقه اي كه از جمله اهداف كلان توسعه صنعتي و اقتصادي كشور بوده و در راستاي سند چشم انداز مي باشد، شاخص هاي موثر بر صادرات اين محصول با استفاده از روش هاي تحقيق اسنادي و پيمايشي نمونه 90 نفري در قالب طراحي پرسشنامه هايي استاندارد و استفاده از نظرات متخصصين و صاحب نظران آگاه در دانشگاه و صنعت و ديگر نهادهاي مرتبط در هشت گروه اصلي تعريف شدند. ميزان اهميت شاخص هاي اصلي با روش دلفي تعيين و با در نظر گرفتن كليه الزامات روش طيف ليكرت بدون اعمال و با اعمال ضرايب اهميت نسبي هر شاخص، رتبه بندي نهايي شاخص هاي موثر بر صادرات محصولات مبلمان چوبي انجام پذيرفت. نتايج نشان دادند كه علي رغم يافته هاي بسياري از محققين، شاخص هاي دانش و مديريت، حمايت هاي دولت از توليدكنندگان داخلي و نوآوري در زمينه هاي مختلف فن آوري توليد، بسته بندي، طراحي محصول و غيره به ترتيب در الويت اهميت قرار دارند. شاخص هاي نيروي انساني، مزيت رقابت نسبي، اقتصادي (هزينه اي)، مواداوليه و محصول نهايي، و محدوديت هاي محيطي كه نشان دهنده ي عوامل غيرقابل كنترل هستند، به ترتيب در درجات بعدي اهميت قرار دارند. بنابراين ملاحظه مي گردد كه دلايل عمده عدم توفيق در صادرات مبلمان چوبي و ازدست دادن بازارهاي منطقه اي به نفع كشورهايي از قبيل چين و تركيه ريشه در عواملي غير از كمبود مواد اوليه و ساختارهاي توليد داشته و نتيجه گيري مي شود كه توجه بيشتر به استفاده از مديران دانش محور، ارايه آموزش هاي كاربردي، حمايت جدي دولت از صادركنندگان و توليد كنندگان داخلي و ضرورت نوآوري در زمينه هاي مختلف، بسيار ضروري مي باشد.

In the present research an attempt has been made to account for the effective idices on the export of the country’s wooden furniture. Presented in eight major classes, this clarifying account aims at developing the export rate of the wooden furniture industry’s various products and finding access to the regional markets both of which are envisaged in the country’s macro objectives for industrial and economic growth and are further in accordance with the Outlook Plan. The methodology is of documentary and process-oriented approach in which a standardized questionnare was designed and handed out among 90 sample subjects. Also included are the views of the professionals and figures of the field at the university and wooden furniture industry level as well as other related fields. The saliency of the major indices has been identified through Delphi’s method in a meeting with the wooden furniture specialists. The requirements of the Likert’s spectrum approach with and without application of the saliency coefficients for each index have been met and the final ranking of the effective indices assessed. The results show that unlike what many scholars ascertained the indices of knowledge and management, governmental supports for domestic producers and innovation in various aspects of the production technology, packing, product design and etc. are successively salient. The indices of human resource, advantage of the relative competition, economy (expenditure), raw material and the final product, and the environmental limitations signifying the uncontrolable factors are of the next saliency level accordingly. Thus, it can be concluded that the failure of the wooden furniture industry in exporting its products and gaining a share in the regional markets, to the benefit of such countries as China and Turkey, must be sought more in the level of employment of the knowlagable managers, introduction of the applied trainings, serious governmental supports for the domestic producers and exporters as well as the necessitating innovation in various aspects than the shortage of the raw material and production structure. Keywords: Index,Wooden Furniture, Export, Likert’s Spectrum Approach, Delphi’s Method.