اثر8 هفته تمرين استقامتي بر بيان ژن نسفاتين و غلظت آن در كبد موش هاي صحرايي

Effect of 8 Weeks Endurance Training With Two Different Durations on Plasma HDL and Ghrelin in Male Rats

مقدمه: نسفاتين-1 پروتيين ضد اشتهاي جديدي است كه از ژن نوكليوبايندين-2 مشتق، در بافت چربي بيان و در پلاسما ظاهر مي گردد. هدف پژوهش حاضر بررسي اثر 8 هفته تمرين استقامتي بر بيان ژن نسفاتين و غلظت آن در كبد موش‌هاي صحرايي نر بود. مواد و روش‌ها: 11 سر موش صحرايي نر به طور تصادفي به ? گروه تمرين و كنترل تقسيم شدند. گروه تمرين با شدت 20 متر در دقيقه (معادل 55-50% vo2 max)، به مدت ?? دقيقه، ? روز در هفته و در مجموع 8 هفته روي نوار گردان تمرين كردند. حيوانات، 72 ساعت پس از آخرين جلسه ي تمرين بيهوش، و تكه‌اي از كبد آن‌ها براي تعيين بيان ژن، غلظت نسفاتين-1 و گليكوژن به روش‌هايRT-PCR ، الايزا و رنگ سنجي برداشته شد. يافتهها: اين پژوهش نشان داد، تمرين استقامتي موجب افزايش بيان و غلظت نسفاتين-1 شد، اگرچه اين تغيير نسبت به گروه كنترل معني دار نبود. غلظت گليكوژن استراحتي كبد نيز در گروه تمرين نسبت به گروه كنترل به طور معني داري افزايش يافت. نتيجه‌گيري: يافته‌هاي اين پژوهش براي نخستين بار نشان داد كه نسفاتين-1، اول در كبد بيان مي شود و دوم در پاسخ به تمرين استقامتي افزايش مي يابد. تغييرات غيرمعني دار نسفاتين-1 به احتمال زياد از نقش آن در تنظيم انرژي حكايت دارد. به نظر مي رسد بهبود نسبي شرايط انرژي كبد بر افزايش بيان ژن نسفاتين اثرگذار باشد. اين در حالي است كه ATP به عنوان نمايانگر شارژ انرژي كبد در گروه تمرين، پايين تر از گروه كنترل بود.

Introduction: Nesfatin-1, a novel anorexigenic protein derived from the Nucleobindin-2 (NUCB2) gene, is expressed in adipose tissue and is found in plasma. The purpose of this study was to examine the effect of an eight-week endurance training regimen on nesfatin gene expression and its concentration in the male rat liver. Materials and Methods: Eleven adult Wistar male rats were used. Animals were randomly divided into the training (TS, n=6) and control (CS, n=5) groups. Training groups were given exercise on a motor-driven treadmill (0% grade, 60 min, and 5 days/week for 8 weeks, 50-55%VO2max). Samples of liver were excised and stored in liquid nitrogen to extract nesfatin-1 mRNA, and to determine its concentration and that of glycogen by RT-PCR, ELISA & colorimetric assay respectively. Results: Although liver nesfatin mRNA expression and its concentration were increased, changes were not significant. Also liver glycogen concentration was significantly higher in trained rats compared to controls. Conclusion: The results of this research showed for the first time that nesfatin-1 is first expressed in the liver as a peripheral tissue and it then changes with endurance training. The insignificant variations of nesfatin-1 in the liver might be attributed to its role in energy balance. It seems that relative improvement in the liverʹs energy status is influenced by nesfatin gene expression, whereas as an indicator of source ATP, was lower in trained group compared to control group.