بررسي نقش كانال هاي پتاسيمي وابسته به ATP در تغييرات آستانه تشنجات كلونيك القاي شده با پنتيلن تترازول در موش هاي سوري ديابتيك نوع 1

سابقه و هدف: اگرچه شواهدي وجود دارد كه ديابت حساسيت به تشنج را افزايش مي‌دهد، مكانيسم دقيق اين پديده مشخص نشده است. از سوي ديگر بسياري از مطالعات حاكي از دخالت كانال هاي پتاسيمي حساس به ATP (KATP) در تنظيم آستانه تشنج مي‌باشند. بنابراين، اين مطالعه با هدف بررسي اثر ديابت بر آستانه تشنج كلونيك القاي شده با پنتيلن‌تترازول در موش هاي سوري و بررسي نقش احتمالي كانال هاي KATP در اين اثر انجام شد. روش بررسي: در اين مطالعه تجربي، موش هاي سوري به وسيله تزريق داروي استرپتوزوسين ديابتيك گرديدند و آستانه تشنج القاي شده با پنتيلن‌تترازول در آنها در زمان هاي 3 روز، 1، 2، 4، 6 و 8 هفته بعد از القاي ديابت در مقايسه با گروه شاهد غيرديابتيك ارزيابي شد. هر گروه شامل 10 حيوان بود. يافته ها: در مقايسه با گروه شاهد، آستانه تشنج بطور وابسته به زمان در حيوانات ديابتيك تغيير نمود، بطوري كه در هفته دوم بعد از القاي ديابت به حداكثر خود رسيد و بعد از آن تا هفته 8 بطور معني‌داري كاهش يافت. دوز غيرموثر گلي‌بن‌كلاميد (بلوك‌كننده KATP، mg/kg 1، i.p.)، اما نه 4-آمينوپيرپدين (بلوك‌كننده كانال پتاسيمي وابسته به ولتاژ، mg/kg 1، i.p.)، باعث كاهش معني‌دار آستانه تشنج موش هاي ديابتيك 2 هفته‌اي شد كه اين اثر با تجويز هم زمان كروماكاليم (?g/kg 10، i.p.) مهار شد. به علاوه، دوز غيرموثر كروماكاليم (?g/kg 10، i.p.) باعث افزايش معني‌دار آستانه تشنج در حيوانات ديابتيك 8 هفته‌اي شد كه اين اثر با تجويز هم زمان گلي‌بن‌كلاميد (mg/kg 1، i.p.)، ولي نه 4-آمينوپيرپدين (mg/kg 1، i.p.)، مهار شد. نتيجه گيري: آستانه تشنج در ديابت بطور وابسته به زمان تغيير مي‌كند، به‌گونه‌اي كه در اوايل ديابت افزايش و متعاقب آن كاهش مي‌يابد. اين تغييرات ممكن است در اثر تغييرات فعاليت كانال هاي پتاسيمي KATP در طول ديابت باشد.

Background: Although there is evidence that diabetes affects seizure susceptibility, the underlying mechanism has not been completely understood. On the other hand, several studies have suggested a pivotal role for KATP channels in the seizure modulation. So, the present study was designed to evaluate the seizure threshold induced by pentylenetetrazole (PTZ) in diabetic mice at different times and to examine the possible role of ATP-sensitive potassium (KATP) channels. Materials and methods: In this experimental study, NMRI were diabetic with streptozocine. Then clonic seizure thresholds were determined at different times after induction of diabetes compared with corresponding non-diabetic groups. Each experimental group consisted of ten mice. Results: There was a time-dependent alteration in the threshold in diabetic mice, reaching a peak on week 2 after STZ injection and declining significantly afterwards. The seizure threshold in 8-week diabetic mice was even lower than control levels, though the difference was not significant. The non-effective dose of KATP channel blocker glibenclamide (1 mg/kg,i.p.), but not the voltage-dependent K+ channel blocker 4-aminopyridine (1 mg/kg,i.p.), decreased the seizure threshold in 2-week diabetic mice to the control levels which was blocked by pre-treatment with the KATP channel opener cromakalim (10 ?g/kg,i.p.). Moreover, the non-effective dose of cromakalim (10 ?g/kg,i.p.) increased significantly the seizure threshold in 8-week diabetic mice which was inhibited by pre-treatment with glibenclamide (1 mg/kg,i.p.) but not with 4-aminopyridine (1 mg/kg,i.p.). Conclusion: This study indicated that the PTZ-induced seizure threshold is altered in diabetic mice in a time-dependent manner which could be due to the probable alteration in the KATP channel functioning during diabetes