عنوان مقاله :
قرآن در مثنوي
عنوان فرعي :
The Koran in Mathnavi
پديد آورندگان :
وزيرنژاد، ابوالفضل نويسنده ,
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1388 شماره 24
رتبه نشريه :
فاقد درجه علمي
كليدواژه :
Adaptation , literature , The Koran , اقتباس , Allusion , قرآن , تلميح , ادب
چكيده فارسي :
نظامي عروضي مينويسد كه: « عادت بايد كرد به خواندن كلام ربالعزّه و اخبار مصطفي (ص) و آثار صحابه و امثال عرب و كلمات عجم.» قرآن براي مسلمانان هم زبان دل است و هم ترجمان اعتقاد و شنيدن آن تقدّس و بركتي را متداعي ميكند، ادب اسلامي نيز همان تنوّع و نشاطي را دارد كه علم صنعت و فلسفه اسلامي، در اين راستا ادبيّات فارسي مجموعهاي از اشارهها و نكتههاي دقيق و ظريف است كه بيشتر اين باريكانديشيها در كاربرد مضمونهاي قرآني است و يكي از برجستهترين آثار ادب فارسي كه اين مضامين را به كار برده است، مثنوي معنوي مولوي است و اين مقاله به اين موضوع پرداخته است.
چكيده لاتين :
Nezami Aroozi writes," One should get used to reading Great Lordʹs words and Mostafaʹs(PBUH) news and the companionsʹ works and Arabic and Iranian proverbs and sayings." For Muslims, the Koran is the language of the heart and the reflection of beliefs. Listening to it represents a holy blessing. Islamic literature enjoys the same variety and liveliness as Islamic philosophy. In this respect, Persian literature is a collection of hints and precise and delicate points, replete with Koranic meanings. Mathnavi is a highly outstanding work of Persian literature that has utilized such senses. The present article studies this issue.
عنوان نشريه :
فصلنامه تخصصي زبان و ادبيات فارسي
عنوان نشريه :
فصلنامه تخصصي زبان و ادبيات فارسي
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 24 سال 1388
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان