تاثير تجويز روزانه مورفين بر عفونت ليشمانيوز در موش‌هاي آزمايشگاهي

Effect of daily injection of morphine on leishmaniose infection in mice

زمينه: اين مطالعه به‌منظور ارزيابي اثر تجويز مزمن مورفين بر عفونت با ليشمانيا ماژور، در دو نژاد موش BALB/c و C57BL/6 كه به‌ترتيب حساس و مقاوم به عفونت با اين انگل هستند، انجام گرديد. روش‌ها: تزريق مورفين از يك‌هفته قبل از تلقيح انگل و به‌صورت زيرجلدي و در دو نوبت در روز با فاصله 12 ساعت انجام گرفت. گروه اول هر نژاد، مورد تزريق mg/kg5/1 مورفين، گروه دوم mg/kg15 مورفين و به گروه كنترل، سالين تجويز شد. پس از ظهور واكنش موضعي، هفته‌اي يك‌بار ضخامت پاي مورد تزريق انگل و پاي مقابل اندازه‌گيري شد. در پايان، حيوانات كشته‌شده و سلول‌هاي طحال و غده لنفي آن‌ها در حضور كونكاناوالين A كشت داده شد و سطح اينترلوكين-4 مايع رويي آن‌ها تعيين گرديد. يافته‌ها: در موش‌هاي C57BL/6، واكنش موضعي در پاي مورد تزريق انگل تا هفته پنجم افزايش يافت، سپس شروع به كاهش نموده و به وضعيت نرمال بازگشت. در مقابل، در موش‌هاي BALB/c، واكنش موضعي تا پايان آزمايش همچنان افزايش يافته و در برخي موارد منجر به نكروز گرديد. در هر دو نژاد، تفاوت معناداري در اندازه واكنش موضعي بين گروه‌هاي تست و كنترل مشاهده نشد. همچنين تفاوت معناداري در سطح توليد اينترلوكين-4 بين گروه‌هاي تست و كنترل در هر دو نژاد مشاهده نشد. نتيجه‌گيري: تجويز مزمن مورفين، تاثير محسوسي بر مقاومت نژاد C57BL/6 و حساسيت نژاد BALB/c به عفونت با ليشمانيا ماژور نداشت، كه احتمالاً ناشي از تحمل سيستم ايمني نسبت به اثرات مورفين باشد.