مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - شيوع سندرم متابوليك در آتش‌نشانان شهر تبريز

چكيده فارسي :

زمينه: سندرم متابوليك، ارتباط تنگاتنگي با بيماري‌هاي قلبي-عروقي به‌خصوص در مشاغل پراسترسي چون آتش‌نشاني دارد. از آنجايي‌كه بررسي‌ها در خصوص شيوع سندرم متابوليك در آتش‌نشانان نادر است، مطالعه حاضر با هدف تعيين شيوع سندرم متابوليك، مقاومت انسوليني و ليپوپروتيين (a) در آتش‌نشانان شهر تبريز صورت گرفت. روش‌ها: 76 آتش‌نشان و 73 كارمند اداري سازمان آتش‌نشاني تبريز از لحاظ داده‌هاي فردي، تن‌سنجي و فشارخون مورد بررسي قرار گرفتند. وضعيت چاقي براساس سه معيار نمايه توده بدن، دور كمر و نسبت دور كمر به دور باسن مورد بررسي و مقايسه قرار گرفت. همچنين سرم ناشتا جهت اندازه‌گيري الگوي ليپيدي، ليپوپروتيين (a) و مقاومت انسوليني (امتياز HOMA= Homeostasis Model Assessment) اخذ شد. معيار IDF (International Diabetes Federation) براي تعيين سندرم متابوليك مورد ارزيابي قرار گرفت. يافته‌ها: شيوع چاقي براساس دور كمر در مقايسه با ساير شاخص‌هاي چاقي، بيشتر و در آتش‌نشانان و كاركنان اداري به‌ترتيب 9/28 و 6/35 درصد بود. پرفشاري خون در نيمي از افراد هر دو گروه مشاهده شد. ميزان شيوع سندرم متابوليك در آتش‌نشانان 6/56 و در كاركنان اداري 3/60 درصد بود. ميانگين ليپوپروتيين (a) و امتياز HOMA در آتش‌نشانان و كاركنان به‌ترتيب 40/18 و mg17/1 در مقابل 15/18 و mg48/1 بود. تفاوت ليپوپروتيين (a) (823/0 (P=و امتياز HOMA (668/0(P= همانند ساير متغيرهاي بيوشيميايي در بين دو گروه از لحاظ آماري معنادار نبود. نتيجه‌گيري: چاقي و سندرم متابوليك در آتش‌نشانان و كاركنان اداري شايع بوده و ارتقاي آگاهي با تمركز بر اصلاح سبك زندگي همچون سطح فعاليت بدني و تغذيه پيشنهاد مي‌شود.