بررسي اثر بخشي توان‌بخشي رواني دوساهو بر تعامل اجتماعي و مولفه‌هاي آن در كودكان فلج مغزي

The Effectiveness of Dohsa-hou Psycho-Rehabilitation on Social Interaction in Children with Cerebral Palsy

هدف: اين پژوهش به منظور بررسي اثربخشي توان‌بخشي رواني دوساهو برتعامل اجتماعي و مولفه‌هاي آن در كودكان فلج مغزي 7تا 15سال شهر قزوين صورت گرفته است. روش: پژوهش حاضر، از نوع طرحهاي شبه آزمايشي، پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه كنترل است و نمونه‌اي به حجم 20 نفر از كودكان فلج مغزي كه شرايط شركت در اين پژوهش را داشتند، به روش تصادفي در دسترس انتخاب شدند و به‌طور تصادفي در دو گروه كنترل و آزمايش جاي داده شدند. از هر دو گروه پيش‌آزمون گرفته شد سپس براي گروه آزمايشي به مدت دو هفته و هر هفته سه جلسه تمرينات توان‌بخشي رواني دوساهو انجام شد و براي گروه كنترل هيچ مداخله‌اي صورت نگرفت؛ سپس از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. پرسشنامه تعامل اجتماعي دادخواه و همكاران (1998) در اين پژوهش به عنوان ابزار استفاده گرديد. يافته‌ها: نتايجي كه از تحليل كوواريانس به‌دست آمد، حاكي از تاثير معنادار روش توان‌بخشي رواني دوساهو بر تعامل اجتماعي كودكان فلج مغزي بود ( 01/0 p < ). نتيجه‌گيري: يافته‌هاي اين پژوهش نشان داد كه با استفاده از روشهاي روان‌شناختي و به‌كارگيري تلاش و اراده در كودكان فلج مغزي مي‌توان به آنها در بهبود تعاملات اجتماعي كمك كرد، لذا مي‌توان به خانواده‌ها و ديگر مسيولين تعليم و تربيت استثنايي، استفاده از اين روش را جهت بهبود تعاملات اجتماعي اين كودكان پيشنهاد كرد.

Objective: This research evaluates the effectiveness of Dohsa-hou psycho-rehabilitation on social intera- ction in 7-15 year old children with cerebral palsy in Ghazvin. Method: This research is quasi-experimental, pre-test and post-test designs with control group that for this purpose 20 children with cerebral palsy recognized eligible to participate in this study were randomly selected and divided into experimental and control groups. Pre-test was administered for both groups (social interaction questionnaire). The experimental group practiced Dohsa exercises three sessions a week for two weeks. No intervention was made for the control group. Then, post-test was administered for both groups. Dadkhah et al`s social interaction ques- tionnaire (1998) was used. Results: The results from covariance analysis indicated that Dohsa-hou psycho-rehabilitation was significantly effective on social interaction in children with cerebral palsy (p < 0.01). Conclusion: The study findings stress that through psychological methods and by making efforts in children with cerebral palsy, we can help to improve their social interaction.