تاثير القاي خلق بر سوگيري حافظه ي آشكار با توجه به سيستم‏هاي مغزي ـ رفتاري: تحليل مبتني بر تيوري تشخيص علامت

چكيده هدف پژوهش حاضر تعيين تاثير القاي خلق بر سوگيري حافظه ي آشكار [زمان واكنش، سوگيري پاسخ ( ) و حساسيت پاسخ ( )] در افراد با حساسيت بالاي BAS، BIS بود. ابتدا 527 نفر از دانشجويان، پرسشنامه ي BAS و BIS را به همراه تعدادي سوال براي كنترل برتري جانبي دست تكميل نمودند. سپس براساس نمره ي استاندارد (z) 25 نفر آزمودني با حساسيت بالاي BAS، 25 نفر با حساسيت بالاي BIS و 25 نفر به عنوان گروه كنترل انتخاب شدند. ابتدا واژه اي هيجاني به آزمودني ها ارايه شد تا آنها را به خاطر بسپارند. سپس نيمي از آزمودني هاي هر گروه در معرض القاي خلق شاد و نيم ديگر در معرض القاي خلق غمگين قرار گرفتند. در مرحله ي بعد واژه هاي هيجاني قبلي به همراه يك سري كلمات ديگر به آزمودني ها ارايه شد تا آنها را بازشناسي نمايند. قبل از تجزيه و تحليل آماري، ابتدا شاخص هاي سوگيري پاسخ و حساسيت پاسخ بر مبناي نظريه ي تشخيص علامت محاسبه گرديد و سپس با استفاده از روش تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر تحليل شدند. نتايج به دست آمده نشان داد كه افراد با BIS بالا در شرايط القاي خلق غمگين در مقايسه با BAS بالا و گروه كنترل واژه هاي داراي بار هيجاني منفي را سريع تر بازشناسي مي كنند اما در مورد افراد با BAS بالا در موقعيت هاي القاي خلق تفاوت معني داري مشاهده نگرديد. در مورد حساسيت پاسخ تفاوت معني داري مشاهده نشد. نتايج مربوط به مولفه سوگيري پاسخ نشان داد كه ميانگين ? براي واژه هاي منفي در گروه BIS به طور معناداري پايين تر از گروه BAS و كنترل بود؛ يعني اين افراد در بازشناسي واژه هاي منفي راهبرد سهل گيرانه اي را اتخاذ مي كنند.