بررسي تغييرات ميزان باز شدن دهان به دنبال جراحي ساژيتال اسپليت دوطرفه فك تحتاني در بيماران مبتلا به پروگناتيسم فك پايين

Evaluation of Maximum Mouth Opening after Bilateral Sagittal Split Osteotomy in Patients with Mandibular Prognathism

پروگناتيسم فك پايين يكي از اختلالات شايع اسكلتي در جامعه ايراني مي‏باشد و به همين دليل جراحي‏هاي Setback فك پايين نيز يكي از جراحي‏هاي شايع در حيطه جراحي دهان، فك و صورت است. جراحي ساژيتال راموس يكي از جراحي‏هايي است كه به منظور عقب بردن و نيز جلو كشيدن فك پايين انجام مي‏شود. هدف از اين مطالعه بررسي روند بهبود حداكثر ميزان بازشدن دهان (Maximum Mouth Opening) متعاقب جراحي ساژيتال اسپليت دوطرفه فك تحتاني (BSSO) در بيماران مبتلا به پروگناتيسم فك پايين بود. در اين مطالعه 36 بيمار كه به منظور تصحيح پروگناتيسم فك پايين تحت عمل جراحي BSSO با مديفيكاسيون Hunsuck قرار گرفته بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند. براي تمامي بيماران فيكساسيون داخلي با 3 عدد پيچ تيتانيومي در هر طرف انجام گرفت. حداكثر ميزان باز شدن دهان پيش از جراحي و با توالي 1، 3، 6 ماه پس از عمل جراحي اندازه گيري شد. تحليل داده‏ها با آزمون آماري Repeated measurement در سطح خطاي 05/0=? صورت گرفت. بيماران، 32/81% از حداكثر باز شدن دهان قبل از جراحي را در طي ماه اول بعد از جراحي، 1/92% از آن را در ماه سوم و بهبودي تقريباً كامل (94/98%) را طي ششمين ماه بعد از جراحي نشان دادند. نتايج ما اين فرضيه را تقويت مي‏كند كه محدوديت‏هاي ايجاد شده در حداكثر ميزان باز شدن دهان يك عارضه طولاني مدت جراحي ساژيتال اسپليت دوطرفه در بيماران مبتلا به پروگناتيسم فك پايين تلقي نمي‏شود و شش ماه پس از عمل جراحي تقريباً به ميزان قبل از جراحي خواهد بود.

Introduction: Mandibular prognathism is one of the most common skeletal disorders in Iranian population and so mandibular setback surgery is one of the most common surgeries in Oral & Maxillofacial area. Ramus Sagittal Osteotomy is one of the surgeries which is done for the purpose of mandibular setback or advancement. The purpose of this study was to evaluate the progress of maximum mouth opening (MMO) after bilateral sagittal split osteotomy (BSSO) surgery in patients with mandibular prognathism. Materials & Methods: In this study, 36 patientʹs undergone BSSO surgery with Hunsck technique in order to correct mandibular prognathism, were taken into consideration. In all patients, fixation was done with three titanium screw in each side. Maximum mouth opening was measured before surgery and within 1, 3, 6 months after surgery. Repeated measurement was performed for data analysis (alfa=0.05). Results: In the patients 81.32% of maximum mouth opening was gained after one mouth, 92.1% after three months and nearly total recovery (98.94%) after 6 months of surgery. Conclusion: The results confirm the concept that limitation in MMO is not a long lasting complication in bilateral sagittal split osteotomy surgery in patients with mandibular prognathism and it would approximately be as same as before surgery after six months.