بررسي وضعيت آموزش ايمپلنت در دوره قبل از دكترا در دانشكده‌هاي دندانپزشكي دنيا، سال 1387

World Wide Predoctoral Implant Dentistry Curriculum Survey

خلاصه: سابقه و هدف: با توجه به آن كه كوريكولوم آموزشي ايمپلنت در دروه قبل از دكتري در دانشكده‌هاي دندانپزشكي ايران به صورت مستقل تدريس نمي‌شود و از طرفي موفقيت‌هاي شناخته شده درمان ايمپلنت و تقاضاي روز افزون براي آن و همچنين مشاهده ايجاد كوريكولوم آموزشي ايمپلنت در بعضي كشورها، و مشخص نبودن وضعيت كامل آموزش آن در دنيا اين مطالعه با هدف تعيين وضعيت كوريكولوم آموزشي ايمپلنت در دوره قبل از دكتري دانشكده‌هاي دندانپزشكي جهان در سال 1387 صورت پذيرفت. موادو روش ها: اين تحقيق با طراحي Cross-Sectional انجام گرفت. ليست بهنگام كليه دانشكده‌هاي دندانپزشكي جهان و دانشكده‌هاي دندانپزشكي ايران تهيه و تعداد 135 دانشكده به صورت تصادفي انتخاب شد. نحوه آموزش دوره ايمپلنت در دوره قبل از دكتري با پرسشنامه اي حاوي 17 سوال 4 تا 5 گزينه اي براي كشورهاي جهان از طريق پست الكترونيك و داخل كشور با پست ارسال و جمع آوري اطلاعات گرديد. در پرسشنامه وجود يا عدم وجود اين دوره، نسبت استاد به دانشجو، محتوي دروس تيوري و عملي، كتب مرجع، انواع درمان پروتز متكي بر ايمپلنت و غيره... بررسي و ثبت گرديد و با آماره توصيفي آناليز شد. يافته ها: از 135 دانشكده دندانپزشكي مورد مطالعه تعداد 79 دانشكده به پرسشنامه پاسخ دادند. 1/85 درصد دوره ايمپلنت را برگزار مي‌كنند آموزش تيوري ايمپلنت در 100 درصد آنها و آموزش عملي در 49 درصد ارايه مي‌گردد. از دانشكده‌هاي داراي آموزش عملي ايمپلنت در 65درصد مراحل پروتزي و 28 درصد مراحل جراحي توسط دانشجويان انجام مي‌شود. دانشكده‌هايي كه سابقه طولاني تري در آموزش ايمپلنت قبل از دكتري دارند دروس تيوري و عملي را باهم برگزار مي‌كنند. نتيجه گيري و توصيه: آموزش ايمپلنت قبل ازدكترا در دانشكده‌هاي دنيا جدي تلقي شده و فراگير است. لحاظ نمودن اين دوره در دانشكده‌هاي دندانپزشكي مقطع دكتري عمومي را توصيه مي‌نمايد.

Abstract: Background and Aim: In last 2 decades, a lot of research has focused on composition, surface roughness and their effects on success of implants. In general, surface treatments of dental implants include; surface roughness, Osseo inductive and therapeutic biologic coatings. The aim of this literature was a comprehensive review to present the studies related to surface treatments of dental implants and its effects on success of dental implants. Materials and Methods: Relevant published papers in English up to end of Feb 2009 were reviewed. The articles were located through Medline and COHG (Cochrane Oral Health Group database). Publications reviewed included experimental animal studies, prospective and retrospective human clinical studies, a few case reports and relevant review papers Agreement between the reviewers was determined performing k²-statistic. Disagreements were resolved by evaluation of the full texts and discussion. Due to heterogeneity of the factors in different studies, no meta-analysis performed. The results of different studies presented in a systematic manner. Results: In general, surface treatment is mostly focused on increasing surface roughness. Two ways for increasing surface roughness are additive and subtractive methods. According to particle size, surface roughness may be classified as minimally rough (Sa - 0.5µm), moderately rough Sa > 2.0 µm) or rough (Sa > 2.0 µm). Plasma spray, acid-etching, sand blasting and anodic oxidation are important methods for creating surface roughness. Increasing surface roughness enhances Osseo integration especially in early stages of healing. Surface roughness also improves bone to implant contact. This will reduce the healing time and enables the implants to be early or immediately loaded. In addition surface roughness increases the success of implants in poor bone quality. On the other hand high surface roughness could increase the possibility of peri-implantitis. Therefore, most brands of newly marketed implants are moderately roughed. This is a comprehensive review of about 120 papers which explain different methods of implant surface treatment and its ultimate effects on treatment of dental implants.