دقت توموگرافي خطي در ارزيابي پهناي منديبل در محل بوردر فوقاني كانال منديبولار

The accuracy of linear tomography in mandibular width determination in superior border of mandibular canal

خلاصه: سابقه و هدف: يافتن روش دقيق و كم هزينه در اندازه‌گيري پهناي استخوان براي تعيين ابعاد ايمپلنت ضروري است. توموگرافي خطي روش بسيار كم هزينه‌ اي است و از آنجا كه در مورد دقت دستگاه توموگرافي خطي در ارزيابي پهناي منديبل يافته هاي مستند و دقيقي در دسترس نمي باشد هدف از اين مطالعه ارزيابي دقت توموگرافي خطي در تعيين پهناي استخوان منديبل بود. مواد و روش ها: در اين مطالعه تشخيصي(بررسي دقت يك روش‌) 23 محل برروي چهار منديبل خشك انتخاب شد و بانشانه‌هاي فلزي در راس كرست مشخص گرديد. بعد از انجام توموگرافي خطي در محل‌هاي ذكر شده عرض منديبل در محل مورد بوردر فوقاني كانال منديبل برروي مقاطع توموگرافي تعيين گرديد. سپس منديبل ها برش داده شدند. ضريب همبستگي پيرسون بين مقادير واقعي و مقادير بدست آمده از تصاوير تعيين شد. با محاسبه ميانگين خطا با اعمال ضريب بزرگنمايي، درصد خطاهاي قابل قبول در محدوده 1± ميلي متر محاسبه گرديد. به منظور تطبيق بيشتر اندازه‌ها با واقعيت، معادله رگرسيون خطي نوشته شد و درصد خطاهاي قابل قبول در محدوده 1± ميلي متر محاسبه شد. يافته ها: ضريب همبستگي پيرسون بين توموگرافي خطي و واقعيت در ارزيابي ضخامت منديبل 813/0=r،0001/0p < محاسبه شد. ميانگين مقادير مطلق اختلاف بين اندازه گيري ضخامت با توموگرافي خطي و مقادير واقعي 3/0 ميلي متر (13/1=SD) بود و 5/56% از اندازه‌ها در محدوده خطاي قابل قبول 1± ميلي متر قرار گرفتند با كاربرد معادله رگرسيون خطي 8/51% از اندازه‌ها در محدوده خطاي قابل قبول1± ميلي متر قرار گرفتند. نتيجه گيري: توموگرافي خطي در ارزيابي پهناي منديبل بايد با احتياط بيشتري مورد استفاده قرار گيرد. كليد واژه‌ها: توموگرافي، منديبل، ايمپلنت.

Background and Aim: Finding an accurate and inexpensive method in measurement of bone width for determination of implant size is critical. Linear tomography is a cost effective method and there is no accurate finding about accuracy of linear tomography in evaluation of mandibular wide .The purpose of this study was to determine the accuracy of linear tomography in estimation of mandibular width. Materials and Methods: In this diagnostic study (estimation of one method), 23 sites of four dry mandibles were selected and marked at the crest with a metal ball markers. After linear tomography in these sites, the width of mandible in the superior border of inferior alveolar canal was measured. The mandibles were then sectioned. The Pearsons rank order correlation coefficient between linear tomography and real values was determined. Then with estimation of mean absolute differences by magnification factor, the percentages of errors in ±lmm error limits were determined. The regression equation was written for better determination of agreement rate between radiographic and real values. The percentages of errors in ±1 mm error limits were determined. Results: The Pearsonʹs rank order correlation coefficient between the linear tomography and real values was 0.813(P<0.0001). The mean absolute differences between the mandibular width in tomographic sections and real values was 0.3 mm (SD=1.13) and 56.5% of width measurements were within the ±lmm error limits. By the resulting linear regression equation 51.8% of tomographic values were located within the ±lmm error limits. Conclusion: Linear tomography in evaluation of mandibular width should be used more cautiously.