شماره ركورد :
496903
عنوان مقاله :
تاثير موسيقي بر تعداد تنفس و ضربان قلب نوزادان نارس
عنوان فرعي :
The Effect of Music on Respiratory and Heart Rate of Premature Infants
پديد آورندگان :
شاه‌فرهت، دكتر احمد نويسنده Shahfarhat, A , كمربندي، سهيلا نويسنده Kamarbandi, S , اميري، رعنا نويسنده Amiri, R , محمدزاده، دكتر اشرف نويسنده Mohammadzadeh, A
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1387 شماره 38
رتبه نشريه :
علمي پژوهشي
تعداد صفحه :
10
از صفحه :
234
تا صفحه :
243
كليدواژه :
نوزاد نارس , ضربان قلب , تنفس , لالايي , موزيك , تعداد
چكيده فارسي :
مقدمه: سروصدا در نوزادان سبب افزايش ضربان قلب، افزايش تعداد تنفس، كاهش SPO2 و اختلال در خواب مي‌گردد. موسيقي براي پوشاندن سروصداي محيط، بهبود سلامت كلي، كاهش استرس و رفع علايم ناخواسته از نوزاد مي‌تواند موثر باشد، لذا اين پژوهش با هدف كلي تعيين تاثير موسيقي بر تعداد ضربان قلب و تعداد تنفس نوزادان نارس تدوين گرديده است. مواد و روش‌ها: اين مطالعه يك نوع كارآزمايي باليني مي‌باشد كه در آن از دو گروه آزمايش و شاهد و دو متغير وابسته تعداد ضربان قلب و تعداد تنفس استفاده شده است. جمعيت مورد مطالعه شامل نوزادان نارس بستري در بخش مراقبت‌هاي ويژه نوزادان بيمارستان‌هاي امام رضا و قايم مشهد در سال 1384 مي‌باشد. نمونه‌ها شامل 44 نوزاد نارس است كه به‌روش تخصيص تصادفي به دو گروه آزمايش شاهد تقسيم شدند. نوزادان در دو گروه هر روز تا 8 روز مورد بررسي و مشاهده قرار مي‌گرفتند. در هر روز تعداد ضربان قلب هر دقيقه از طريق دستگاه پالس‌اكسي‌متري و تعداد تنفس هر 5 دقيقه از طريق مشاهده به‌مدت 40 دقيقه ثبت شد. در طي 40 دقيقه در نوزادان گروه شاهد مداخله‌اي انجام نمي‌شد و فقط متغيرها ثبت مي‌گرديد اما نوزادان گروه موسيقي 20 دقيقه آواي لالايي دريافت مي‌كردند. بعد از جمع‌آوري اطلاعات، ميانگين متغيرها در هر روز محاسبه شده و اطلاعات با استفاده از آزمون‌هاي آماري كاي‌دو، تي زوجي و مستقل مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفت. يافته‌ها: 44 نوزاد وارد مطالعه شدند، كه ميانگين وزن زمان تولد در گروه آزمايش 63/1278 گرم و در گروه شاهد 18/1298 گرم و ميانگين سن حاملگي در گروه آزمايش 5/30 هفته و در گروه كنترل 45/30 هفته بود. نتايج نشان داد متوسط تغييرات تعداد تنفس ( اختلاف دوره مداخله نسبت به سطح پايه) طي روزهاي مطالعه، در گروه آزمايش بيشتر از گروه كنترل بود و اين ارتباط به لحاظ آماري معنادار شد. در طي پخش موسيقي تعداد تنفس در گروه آزمايش افزايش يافته بود (017/0=p ). ميانگين تغييرات تعداد ضربان قلب (اختلاف دوره مداخله نسبت به سطح پايه) در دو گروه تفاوت آماري معناداري را نشان نداد (24/0=p ). نتيجه‌گيري: موسيقي در محيط به‌عنوان يك منبع قابل پيش‌بيني و ثابت از تحريكات تعريف مي‌شود كه مي‌تواند صداهاي غيرقابل پيش‌بيني محيط را بپوشاند، لذا استرس تجربه‌شده توسط نوزاد كاهش يافته و اين مي‌تواند بر پاسخ‌هاي فيزيولوژيك از جمله تعداد تنفس و تعداد ضربان قلب موثر باشد.
سال انتشار :
1387
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي كرمانشاه
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي كرمانشاه
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 38 سال 1387
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان
لينک به اين مدرک :
بازگشت