مقايسه اثر مهاري عصاره الكلي آويشن شيرازي در روي تو ليد وروتوكسين به‌وسيله اشريشياكولي انتروهموراژيك با روش آگلوتيناسيون معكوس و كشت رده سلولي ورو

Comparison of Inhibitory Effect of Thyme Alcoholic Extract on Verotoxin Production by Entrohemorrhagic Escherichia Coli through Reverse Agglutination and Vero Cell Culture

مقدمه: اشريشياكوليO157:H7 يكي از عوامل مسيول اپيدمي كوليت هموراژيك و سندروم اورمي هموليتيك مي‌باشد. اين سروتايپ متعلق به زيرگونه اشريشياكولي انتروهموراژيك مي‌باشد. اشريشياكولي انتروهموراژيك اينتيمين و شيگاتوكسين‌هاي 1 و 2 و ياهر دو را توليد مي‌كند. هدف از اين تحقيق بررسي‌مقايسه‌اي اثر مهاري عصاره الكلي آويشن شيرازي در روي توليد وروتوكسين توسط انترو هموراژيك اشريشياكولي با كيتVTEC-RPLA و سنجش سيتوتوكسيسيته در روي رده سلولي ورو مي‌باشد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه عصاره‌گيري به‌وسيله اتانول ? 85 انجام شد، سپس حلال به‌وسيله دستگاه تقطير در خلا حذف شد (عصاره تغليظ‌شده). براي رديابي اوليه خاصيت ضدباكتري روش انتشار از چاهك در محيط آگار مورد استفاده قرار گرفت. پودر عصاره خشك‌شده با استفاده از روش رقت در لوله در محيط مايع براي تعيينMIC وMBC مورد استفاده قرار گرفت. توليد وروتوكيسين در غلظت‌هاي كم‌تر از مهاركنندگي با استفاده از كيتVTEC-RPLA آزمايش شد. سنجش سيتوتوكسيسيته روي رده سلولي ورو انجام شد و نتايج با ميكروسكوب معكوس بررسي و با نتايج كيت VTEC-RPLA مقايسه شد. تمام آزمايش‌‌ها سه بار تكرار شد. نتايج: متوسط وزن خشك گياه 50 ميلي‌گرم در ميلي‌ليتر بود و حداقل غلظت مهار رشد و حداقل غلظت كشنده در رقت 64/1 عصاره برابر با 780 ميكروگرم در ميلي‌ليتر بود، همچنين غلظت‌هاي كم‌تر از مهاركنندگي شامل 128/1 و 256/1 برابر با 390 و 195 ميكروگرم در ميلي‌ليتر بود و هاله عدم رشد در غلظتMIC برابر 13 ميلي‌متر بود و توليد ورو توكسين در غلظت كم‌تر از مهاركنندگي برابر با 390 ميكروگرم در ميلي‌ليتر به‌صورت كامل مهار شد و نتايج حاصل ازكيت VTEC-RPLA و سنجش سيتوتوكسيسيته روي سلول‌هاي ورو مشابه بود. نتيجه‌گيري: نتايج به‌دست‌آمده نشان مي‌دهد كه استفاده از گياه مذكور به‌عنوان چاشني در غذاها مي‌تواند رشد و توليد وروتوكسين در انترو هموراژيك را تحت تاثير قرار دهد و از آن به‌عنوان نگه‌دارنده غذايي به جاي مواد شيميايي استفاده كرد. گرچه برخي غلظت‌هاي عصاره الكلي فعاليت‌هاي ضدباكتري مشخص از خود نشان مي‌دهد اما معرفي آن به‌عنوان يك تركيب آنتي‌باكتريال نياز به اطلاعات بيشتر دارد.