تاثير فعاليت‌هاي دوطرفه بر بهبود عملكرد اندام فوقاني بيماران سكته مغزي

The effect of bilateral activities on the improvement of upper limb function in CVA patients

زمينه: فعاليت‌هاي دوطرفه يكي از روش‌هايي است كه در توانبخشي بيماران سكته مغزي استفاده مي‌شود. با اين وجود اختلاف‌ نظرهاي فراواني در رابطه با ميزان كارايي آن وجود دارد. هدف از انجام اين پژوهش بررسي تاثير فعاليت‌هاي دوطرفه بر ميزان عملكرد اندام فوقاني سمت مبتلا در بيماران سكته مغزي بود. روش‌ها: در مطالعه تجربي حاضر، 21 بيمار به روش در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفي در دو گروه مورد و كنترل تقسيم شدند. در طول 8 هفته مطالعه، كليه بيماران تحت درمان‌هاي مشابه توانبخشي قرار گرفتند. گروه مورد علاوه بر اين درمان‌ها، تمرينات دوطرفه را نيز انجام مي‌دادند. عملكرد اندام فوقاني در زمان شروع مطالعه و پايان هفته هشتم توسط آزمون‌هاي فوگل-مير و ولف ارزيابي گرديد. براي تحليل داده‌ها از آزمون‌هاي آماري كاي‌دو، تي‌زوجي و مستقل استفاده شد. يافته‌ها: آزمون‌هاي آماري افزايش معنادار نمره زمان عملكرد (023/0=P) و نمره عملكرد حسي حركتي (002/0=P) را قبل و بعد از درمان، در گروه مورد نشان داد اما اين افزايش در مقايسه با گروه كنترل معنادار نبود. همچنين در طول دوره مطالعه، تغيير معناداري در نمرات عملكرد حركتي در هيچ‌يك از گروه‌ها مشاهده نشد. نتيجه‌گيري: انجام فعاليت‌هاي دوطرفه مي‌تواند باعث بهبود عملكرد اندام فوقاني شود. با توجه به كم بودن حجم نمونه‌ها و زياد بودن مدت‌زمان سپري‌شده بعد از سكته مغزي، انجام مطالعاتي با حجم نمونه بيشتر پيشنهاد مي‌شود.

Background: Bilateral activity is a rehabilitation method for cerebral vascular accident (CVA) patients with proven efficacy. This study investigated the effects of bilateral activities on the affected side upper limb functions in CVA patients. Methods: In this empirical study, 21 CVA patients were assigned into case and control groups. During 8 weeks interventions the case group received bilateral activities in addition to routine treatment, which performed in both groups. Upper limb function was measured using both Fugl- Meyer and Wolf tests at the beginning and end of the 8 week of the study. Data was analyzed using Chi-Square independent and paired sample T-tests. Results: In the case group, function time and sensory motor score were increased significantly after the intervention (p=0.023 and p-0.002 respectively). There was no significant difference between the case and control groups before and after intervention.