بررسي روايت‌هاي پيرامون جوازحيله‌هاي شرعي رباي قرضي

A Jurisprudential Study of Future Contracts

چكيده به دليل وجود آيه‌ها و روايت‌هاي پيرامون حرمت ربا، اصل بر جواز نداشتن حيله‌هاي شرعي ربا است. با وجود اين، در مجامع حديثي روايت‌هايي در اين باره آمده است كه از مهم‌ترين دلايل قايلين به جواز اين نوع حيله‌هاست. آنچه كه پس از بررسي و تحليل سند و دلالت اين روايت‌ها با استفاده از آراي فقها بر مي‌آيد ناظر به تنافي و تعارض آن با روايت‌هاي پيرامون تحريم ربا و نيز دلالت نداشتن اين‌گونه روايت‌ها بر جواز حيله‌هاي شرعي در باب ربا مي‌باشد. برخي از آن‌ها، سند ضعيفي دارند و آنها كه داراي سند معتبرند (كه تعدادشان بسيار اندك است) از جهت دلالت قابل تاويل و توجيه‌اند. اين مقاله بر آن است تا اسناد و روايت‌هاي پيرامون جواز حيله‌هاي شرعي رباي قرضي را بررسي و تحليل كند و پس از تطبيق آنها با روايت‌هاي معارض و تحليل فقهاي اماميه از اين تعارض، جواز يا عدم جواز استناد به گروه نخست را به عنوان نظريه‌ي فقهي بررسي نمايد.