اوضاع اقتصادي شيعيان عراق در عصر صادقين

The Economic Conditions of the Iraqi Shiah during the Life of Imam Sadiq (A.S) and Imam Baqir (A.S)

اقتصاد از ابعاد مهم زندگي بشر است به گونه‌اي كه در برخي مكاتب حتي زير ‌بناي جامعه پنداشته شده است. اقتصاد در اسلام هرچند زير ‌بنا نيست، اما به آن اهميت فراوان داده شده است، چرا كه در بهبود يا نابساماني ديگر شيون زندگي انسان تاثير شگرف دارد. مقاله حاضر بر آن است تا با رويكرد تاريخي و تحليلي، وضعيت اقتصادي شيعيان عراق را در عصر صادقين? با بهره‌گيري از منابع تاريخي، حديثي و رجالي روشن سازد. در اين تحقيق ابتدا وضعيت اقتصادي عراق در دو قرن نخست بررسي شده و سپس به وضعيت اقتصادي شيعيان پرداخته شده است. طبق يافته‌هاي اين تحقيق، منابع اصلي ثروت در عراق، ابتدا زراعت و تجارت و سپس صنعت بوده است. شيعيان از زراعت اندك، اما از تجارت سهم بيشتر داشتند و به صنعت نيز كم و بيش اشتغال داشتند.

Economy is so important in human life that some schools regard it as an infrastructural aspect of society. Although Islam does not accept this, it assigns primary importance to economy, because it can have great influence on the improvement or disorder of the other aspects of human life. The present paper tries to clarify the economic conditions of the Shiah in Iraq, using a historical and analytical approach based on works of history, narrations and rij?l (biography). First, it reviews the economic conditions of Iraq in the early centuries, and then explains the economic conditions of the Shi?ah. The research findings show that the main sources of the wealth in Iraq were primarily agriculture, trade and then industry. The Shi?ah worked mainly in trade and a small portion worked in agriculture. Some of them worked in industry.