تعيين وضعيت آسايش اقليمي در مقياس دهه اي بر اساس شاخص هاي زيست اقليمي (مطالعه موردي: شهر اليگودرز)

اهميت اقليم و تاثير آن در زندگي انسان بر كسي پوشيده نيست. در اين ميان هزينه هاي بالاي آسايش در داخل ساختمان ، توسط وسايل مكانيكي روز بروز بر اهميت پژوهشهاي اقليم معماري افزوده است. هدف از اين پژوهش هاي كاهش هزينه هاي آسايش در داخل ساختمان شهر اليگودرزمي باشد كه بواسطه شناخت ورعايت طراحي هاي اقليمي ميسر است. به منظور ارزيابي وضعيت آسايش اقليمي شهر اليگودرز، آمار روزانه ايستگاه سينوپتيك اليگودرز طي يك دوره 23ساله (2009-1987) مورد بررسي قرار گرفت. بر خلاف ساير تحقيقات در اين بررسي از آمار روزانه بصورت سه دهك براي ماههاي مختلف استفاده شده و با استفاده از نرم افزار SMADA و توزيع هاي فراواني به برآورد دوره هاي بازگشت 10، 20و 50 ساله اقدام گرديد. طبق نتايج حاصله، با رعايت اصول معماري همساز با اقليم در طول سال نيازي به وسايل سرمايشي نمي باشد. طي دهه هاي دوم وسوم ماه مه ، وماه هاي ژوين ، ژوييه ، اوت وسپتامبر اليگودرز در محدوده آسايش اقليمي قرار دارد. ماه هاي ژانويه ، فوريه ، مارس ،آوريل ، اكتبر ، نوامبر و دسامبر در تمام دهه ها و دهه اول مه ، خارج از محدوده آسايش اقليمي قرار دارند و براي رسيدن به آسايش بارعايت اصول معماري همساز با اقليم، مي توانيم بخش بزرگي از نياز گرمايشي خودرا تامين نماييم، اما احتياج به وسايل گرمايشي كاملاً ضروري به نظر مي رسد.