شماره ركورد :
497279
عنوان مقاله :
تغييرات محتواي پرولين و گليسين بتايين در مرحله جوانه‎زني دانه‎هاي سويا رقم پرشينگ تحت تاثيرشوري و ژيبرلين
عنوان فرعي :
The proline and glycinebetaine content changes in germinating soybean (Glycine max L.cv. Pershing) seeds, as affected by salinity and gibberellin
پديد آورندگان :
مبرا ، شهناز نويسنده كارشناسي ارشد علوم گياهي mobara, shahnaz , ساطعي ، آرين نويسنده دانشگاه آزاد اسلامي، واحد گرگان، گروه زيست شناسي، گرگان، ايران Sateei , Aryan , قربانلي، مه‎لقا نويسنده دانشگاه آزاد اسلامي، واحد گرگان، گروه زيست شناسي، گرگان، ايران Ghorbanli , Mahlagha
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1390 شماره 26
رتبه نشريه :
علمي پژوهشي
تعداد صفحه :
16
از صفحه :
83
تا صفحه :
98
چكيده فارسي :
در پژوهش حاضر تاثيرات تنش شوري ناشي از كلرور سديم 50 ميلي‎مولار و تنش اسمزي ناشي از محلول پلي اتيلن گليكول 6000 اهم فشار با آن با غلظت 64 گرم بر ليتر با و يا بدون ژيبرلين (10 ميكرو‎گرم بر ميلي‎ليتر) در حين رويش دانه‎هاي سويا رقم پرشينگ (Glycine max L.cv.Pershing) مورد بررسي قرار گرفته است. دانه‎ها طي يك دوره‎ي زماني 48 ساعته با محلول‎هاي فوق (محلول ژيبرلين و يا آب مقطر به عنوان شاهد) آبياري شدند، در پايان هر 8 ساعت درصد جوانه‎زني و نيز محتواي پرولين و گليسين بتايين مورد اندازه‎گيري قرارگرفت. بر اساس نتايج حاصل تيمارهاي نمكي و پلي‎اتيلن گليكول قادر به ايجاد تاخير در جوانه‎زني دانه‎ها هستند و ژيبرلين اين تاخير را جبران مي‎نمايد. به نظر مي‎رسد كه تيمار نمكي به ويژه با ايجاد تاخير در افزايش محتواي پرولين و گليسين بتايين موجب تاخير در جوانه‎زني است. افزايش تدريجي محتواي پرولين و گليسين بتايين در تنش نمكي به طور احتمالي مكانيسم مهم مقابله با تنش‎هاي مزبور در حين رويش دانه هستند ژيبرلين به تنهايي و يا توام با تنش‎هاي به كار رفته در اين پژوهش باعث حفظ و يا افزايش محتواي تركيب مورد سنجش بوده است. پاسخ مقاطع زماني مختلف به ويژه مراحل جوانه‎زني مطلق و رشد در طي 48 ساعت به تيمارهاي مورد استفاده به طور لزوم مشابه نمي‎باشد
چكيده لاتين :
In this study the effects of NaCl,50 mM, and osmotic stress caused by polyethylenglycol (PEG) 6000,64g/l, wich is isotonic with the salt solution,with or without gibberellin (GA3,10µg/ml) in germinating soybean (Glycine max L.cv.Pershing) seeds have been investigated. Seeds were exposed to the above mentioned solutions, or distilled water as control, for 48 hours. In every 8 hours, seed germination percent content of proline and glycinebetain, was measured based on the results of the present work, salt and PEG treatments, were able to make significant delay in seed germination, and GA could compensate such a delay. It seemed that the salt treatment was responsible for delay, by making delays in increasing content of proline and glycinebetain Slow and continuous increase in the content of proline and glycinebetain, in salt treatment might be considered as the possible mechanism for decreasing the negative effects of these stresses during seed germination. Gibberellin alone or with the salt or PEG solutions, could maintain or increase the content of the measured solute. The physiological responses of seeds, in different time sections of germination during48 hours was not essentially similar.
سال انتشار :
1390
عنوان نشريه :
گياه و زيست بوم
عنوان نشريه :
گياه و زيست بوم
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 26 سال 1390
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان
لينک به اين مدرک :
بازگشت