رويكرد قرآني در مقايسه نظريه نسبيّت حق و نسبيّت ارزش ها

اعتباري بودن اصول حقوقي به دليل تحول ارزش‌ها و به تبع تحول اصول حقوقي اعتباري، سازنده يكي از وجوه نظريه نسبيت حقوق است. هر چند كه درك ميزان ارزش‌ها و مفاهيم و مباني آن در جوامع مختلف و براي همه مردم آن جوامع يكسان نبوده و همين پراكندگي عقايد و گاه تناقض آن‌ها در مورد ميزان ارزش‌ها و مباني آن ها سبب شده كه اخلاق به عنوان معيار نهايي در نظام ارزش‌ها محسوب گشته و با جلوه گر شدن حق به‌صورت امري درون ذاتي، قدرت حق حقوقي در اجرا توسعه يابد، ولي تاكيد آيات قرآن به اصالت حق و مشخص نمودن محدوده ارزش هاي صحيح و اطلاق ماهيت حق و مفهوم عدالت به عنوان يكي از مفاهيم اخلاقي، بالاخص در مرحله تشريع، حق را از گزند نسبيت در اصول ارزش ها مصون نموده، هرچند كه در بعضي فروع، نسبيت را به عنوان امري بديهي پذيرا شده است.