جهش‌هاي جديد ژن NOD2 در بيماران ايراني مبتلا به كرون

سابقه و هدف: با وجود اهميت نقش سه جهش شايع ژن NOD2 شامل G908R, R702Wو 1007fs در بيماري كرون فقط در نزديك به 30 درصد بيماران ايراني مبتلا به كرون يكي از اين سه جهش (R702W) يافت شده است. هدف از اين مطالعه، غربالگري نواحي اگزوني پرجهش ژن NOD2 براي يافتن تغييرات جديد توالي‌هاي اين ژن در بيماران ايراني مبتلا به كرون بود. روش بررسي: در اين مطالعه بنيادي، 80 بيمار مبتلا به كرون تك‌گير كه در طي سه سال (1388- 1385) به بيمارستان طالقاني تهران مراجعه نمودند، بررسي شدند. نقاط پر از جهش (اگزون هاي 4 و 8) ژن NOD2 كه بيشتر موتاسيون‌ها در اين ناحيه گزارش شده‌اند، از نظر وجود جهش به روش Sequencing پس از تكثير قطعات به روش PCR (Polymerase Chain Reaction) ارزيابي شدند. يافته ها: در اگزون هاي 4 و 8 ژن NOD2 ، 17 جهش يافت شد كه شامل 7 موتاسيون جديد بود. از موتاسيون‌هاي جديد 3 جهش در بيماران كرون فراواني‌هاي بيش از 5 درصد داشتند. تمام جهش‌هاي جديد از تغيير در يك نوكليوتيد به وجود آمده بودند كه 4 جهش موجب تغيير اسيد آمينه شده بودند، در حالي كه يك موتاسيون باعث تشكيل كدون توقف گرديده بود. هيچ موتاسيون حذف يا ورود قطعه‌اي در توالي بررسي شده يافت نگرديد. نتيجه گيري: يافته هاي اين مطالعه بيانگر وجود واريان هاي غير شايع در ژن NOD2 در بيماران ايراني مبتلا به كرون است. احتمال دارد كه اين جهش ها در ايجاد حساسيت به بيماري كرون در جمعيت ايراني نقش داشته باشند.

Background: Despite the reported role of three common mutations of the CARD15/NOD2 gene including R702W, G908R and 1007fs in Crohn’s disease (CD), only about 30% of Iranian CD patients carry one of these three variants (R702W). The aim of this study was to screen the hot points of NOD2 gene to find any novel sequence variations in Iranian patients with CD. Materials and methods: Eighty non-related Crohnʹs patients from Iranian origin, referred to a tertiary center in a three-year period (2006-2009), were enrolled in this study. The hot points of NOD2 gene (including exons 4 and 8) were evaluated by direct sequencing after amplification of related sequences with polymerase chain reaction (PCR). Results: A total of 17 sequence variations were identified among these exons of NOD2 gene including 7 novel ones. Three of these new mutations had an allele frequency more than 5%. All new mutations were a consequence of a single nucleotide change, 4 resulted in an aminoacid change while one formed a stop coden. No deletion or insertion mutation was observed in this part of the gene. Conclusion: This study demonstrated the existence of uncommon NOD2 variants in Iranian patients with CD. It is possible that these mutations play a role in susceptibility to CD in Iranian population.