علل غيبت از كلاس و عدم توجه به درس در بين دانشجويان رشته پزشكي مقطع علوم پايه در دانشگاه آزاد اسلامي واحد پزشكي تهران

سابقه و هدف: يادگيري مطالب درسي توسط دانشجويان، سنگ بناي يك سيستم آموزشي است و همه مسايل ديگر حول اين محور اساسي و مهم قرار دارند. يكي از پايه‌هاي يادگيري و درك و فهم مطالب درسي حضور دانشجو در كلاس و توجه به درس مي‌باشد و غيبت از كلاس و عدم توجه به درس مي‌تواند باعث سست شدن اين هدف مهم يعني يادگيري شود. در اين مطالعه، علل غيبت از كلاس و عدم توجه به درس در بين دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي بررسي شد. روش بررسي در اين پژوهش علي- مقايسه‌اي، 378 نفر از دانشجويان مقطع علوم پايه به صورت سرشماري شركت داشتند. براي گردآوري داده‌ها از پرسشنامه 3 بخشي محقق ساخته استفاده شد. يافته ها: در بين عوامل چهارگانه موثر در غيبت دانشجويان از كلاس، عملكرد اساتيد بالاترين و بيشترين تاثير را در غيبت دانشجويان از كلاس داشت و پس از آن مشكلات آموزشي قرار داشت. نتيجه گيري: با توجه به نتيجه به دست آمده، ارزيابي دقيق و مستمر كيفيت تدريس اساتيد، برگزاري كارگاه‌هاي روش تدريس، فن بيان و برقراري ارتباط موفق براي اساتيد به ويژه اساتيد تازه كار و نيازمند بهبود و همچنين اصلاح برنامه‌ها و مقرات آموزشي كمك زيادي در علاقه مند كردن دانشجويان نسبت به كلاس خواهد كرد.

Background: Learning is considered as the basis of the education system, and the other issues in this field depend on this important factor. The students’ presence and their participation in the classroom are considered as the foundation for learning and education. This study was conducted to assess the causes of absenteeism and lack of attention to the instructions among medical students of Islamic Azad University, Tehran Medical Branch. Materials and methods: The participants of this causal- comparative study consisted of 375 students from basic medical science group. The instrument used for the present study was a 3- section form designed by the researcher himself. Results: Among the 4 factors affecting students’ presence in the classroom, the instructors’ performance was the major cause of their absenteeism and the next parameter was educational programming. Self and family problems and medical science situation in society were the other effective factors, respectively. Conclusion: According to our findings, the accurate and continuous assessment of the quality of instruction, holding methodology, expression skills, and successful interrelation skill workshops for the instructors especially the inexperienced, and modifying the educational programs will increase the students’ interest to participate more in the classroom.