پديد آورندگان :
شاهيان، رامين نويسنده , , جامع ، عبدالكريم نويسنده , , آريانفر، رامين نويسنده , , حقيقت، مسعود نويسنده , , دهقان، حيدر نويسنده ,
چكيده فارسي :
در اين مقاله با كاربرد شاخص SPI، داده هاي بارش سالانه ي 33 ايستگاه سينوپتيك و باران سنجي سطح استان فارس طي سال هاي دوره ي آماري 1350 تا 1387 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت و نمودار و نقشه هاي پهنه بندي فراواني، شدت، دوره-ي تداوم و آستانه ي بحران بارندگي بهار، پاييز و زمستان استان فارس تهيه گرديدند. نتايج اين بررسي نشان مي دهد كه از نظر شدت خشكسالي سالانه، بيش ترين فراواني مربوط به خشكسالي هاي ملايم بوده و در مرحله ي بعدي خشكسالي هاي متوسط تا بسيار شديد قرار دارند.
از لحاظ دوره ي تداوم، دوره ي تداوم يكساله بيش ترين و دوره ي تداوم 4 و 5 ساله كم ترين فراواني را در كل ايستگاهها شامل مي شوند. آستانه ي بحران خشكسالي زمستان در مناطق پر بارش استان بين 267 تا 478 ميليمتر و در نواحي كم بارش 56 تا 162 ميليمتر مي باشد.
روي هم رفته، مناطق جنوبي و شرقي و بخش هايي از مناطق مركزي و غربي بيش تر از ديگر نقاط استان شاهد خشكسالي بوده اند.افزون بر آن، شهرهاي پر بارش استان مانند كازرون، نورآباد و سپيدان كم ترين ترسالي شديد و بسيار شديد و بيش-ترين خشكسالي حاد را شاهد بوده اند.
به طور كلي، بر اساس شاخص SPI دوازده ماهه، چندين دوره ي خشكسالي طي سال هاي زراعي مشخص گرديده اند؛ به گونه اي كه فاصله هاي بين دوره هاي خشكسالي 2،4، 5 ،6 و 11 ساله مشاهده شده اند
