مطالعه ي آزمايشگاهي پرش هاي چگالي نسبتا ضعيف ايجادي بر روي بسترهاي صاف و زبر

مكان يابي و مديريت پرش هاي چگالي در درياچه ها و آبگير سدها، مي تواند در بهبود كيفي آب استحصالي و هم چنين، در مديريت ته نشيني و فرسايش رسوبات، نقشي سازنده داشته باشد. در اين پژوهش، اثرات زبري بستر بر پديده ي هيدروليكي پرش چگالي مورد مطالعه قرار مي گيرد. بررسي ها در يك نهر آزمايشگاهي كه بستر آن با استفاده از ذرات ريگي چسبيده به هم زبر گرديده بود، انجام شد. با استفاده از مقادير آزمايشگاهي، رابطه اي ساده جهت تخمين نسبت عمق مزدوج در پرش هاي نسبتا ضعيف بدست آمد. در اين معادله، نسبت عمق مزدوج مستقل از نسبت اختلاط بوده و تنها تابعي از زبري نسبي بستر و عدد فرود چگالي مقطع بالادست پرش مي باشد. هم چنين، جهت بسترهاي صاف، تكامل مكاني جريان چگالي در دو وضعيت فرا و زير بحراني مورد مطالعه قرار گرفت. مشخص گرديد كه با افزايش فاصله از مقطع انتهايي پرش، موقعيت مرتبط با سرعت بيشينه، به تدريج به بستر نزديك شده و سرانجام در فاصله اي تقريبا معادل با 9 برابر ضخامت جريان در مقطع انتهايي پرش، پروفيل بدون بعد سرعت داراي شكلي مشابه با مقطع فرا بحراني پيش از پرش مي گردد