بررسي تغييرات منطقه اي بارش سالانه باكاربرد روش هاي زمين آمار

Spatial Mapping of the Mean Annual Precipitation Using Geostatistics Techniques (Case Study: Fars Province)

درون يابي يكي از مهم ترين روش هايي است كه اقليم شناسان در مطالعات پهنه بندي از آن بهره مند مي شوند. روش هاي درون يابي بر حسب ملاك هاي گوناگون قابل تقسيم مي باشند. در اين پژوهش تلاش بر آن است كه ضمن معرفي روش درون يابي كريجينگ و كوكريجينگ، به عنوان يكي از روش هاي دقيق و پركاربرد، مراحل انجام اين فرايند با ذكر مثالي صورت گيرد. در اين راستا، ميانگين بارش سالانه ي 12 ايستگاه سينوپتيك در استان فارس مورد بررسي قرار گرفت. بمنظور درون يابي ميانگين بارش سالانه، در ابتدا سهمي واريوگرام تجربي محاسبه و ترسيم شد. سپس 10 شبيه زمين آماري كريجينگ و كوكريجينگ با متغير كمكي ارتفاع بر اين سهمي واريوگرام برازش يافت و با كاربرد روش ارزيابي متوالي، خطاي تخمين شبيه ها برآورد شد. نتايج نشان دادند كه برازش شبيه گوسي كريجينگ و كوكريجينگ بر سهمي واريوگرام داده هاي بارش سالانه با دامنه ي تاثير 200 كيلومتر، ‌بهترين الگو براي درون يابي ميانگين بارش سالانه در منطقه ي مطالعاتي است. كاربرد متغير كمكي ارتفاع براي درون يابي داده هاي بارش سالانه، در نتايج بهبودي حاصل نكرد