بررسي قدرت پرينت كاغذي راديوگرافي ديجيتال داخل دهاني در تشخيص پوسيدگي هاي دنداني عاجي پروگزيمال

Evaluation of intra oral digital radiography on paper print in proximal dentin caries detection

سابقه و هدف: هدف از اين تحقيق تعيين قدرت تشخيص پرينت كاغذي راديوگرافي ديجيتال و راديوگرافي ديجيتال original نسبت به روش هيستولوژيك در تشخيص پوسيدگي‌هاي عاجي پروگزيمال دندان بود. مواد و روش‌ها: دندان‌هاي پرمولر خارج شده بدون پوسيدگي باليني انتخاب شدند و تحقيق به روش تشخيصي روي تعداد 320 نمونه انجام گرفت. از نمونه‌ها به دو روش راديوگرافي تهيه شد . 1) راديوگرافي ديجيتال original بوسيله نرم‌افزار Cygnus media Ritter ، CCD ، Intra oral digital sensor 2 ) پرينت كاغذي راديوگرافي‌هاي ديجيتال مذكور. ابتدا با نرم‌افزار Dr Suni راديوگرافي‌ها در سايز مورد نظر ( فيلم راديوگرافي معمولي ) تنظيم شدند سپس با پرينتر HP Color Laser Jet 1600 روي كاغذ A4 ، Double A با كيفيت 2400 dpi چاپ شدند و 4 نفر راديولوژيست دهان و فك و صورت در دو مرحله راديوگرافي‌هاي original و پرينت‌هاي كاغذي را بررسي كردند و در 5 رتبه از نظر وجود پوسيدگي پروگزيمال طبقه‌بندي نمودند . مقاطع ميكرسكوپي به عنوان Gold standard براي تشخيص پوسيدگي‌ها تهيه و توسط پاتولوژيست دهان و فك و صورت بررسي شدند و N.P.P و P.P.S اين دو روش نسبت به هيستولوژيك تعيين شد. يافته‌ها: تحقيق روي تعداد 320 دندان كه نيمي آنها دارا و نصف ديگر فاقد پوسيدگي بودند انجام گرفت . P.P.V روش‌ها به ترتيب 85.9 و 91.7 درصد و ارزش N.P.V به ترتيب 74.6 و 71.4 درصد بود (P < 0.9) نتيجه‌گيري: پرينت كاغذي از نظر تشخيصي كيفيتي تقريبا" مشابه راديوگرافي ديجيتال original دارد و مي‌توان از آن به عنوان ابزار انتقال راديوگرافي ديجيتال استفاده نمود .

Background and Aim: The purpose of this study was to assess the diagnostic efficacy of digital radiography paper print compared to original digital radiographs in detection of proximal dentinal caries. Materials and Methods: this diagnostic study was conducted on 320 extracted premolars with no clinical apparent caries. The teeth were arranged to make the radiographs in 2 methods: 1) intra-oral original digital radiography by using a Cygnus media Ritter, CCD sensor. 2) paper print of the intra-oral digital radiographs. Dr. Suny software was used to adjust the size of the digital radiographs into the size of a regular film, before printing them on paper using HP color Laser Jet 1600 printer (2400 dpi). Four maxillofacial radiologists observed the original digital & the same radiographs on paper prints to detect proximal dentin caries. The results were then recorded according to a 5 grades scale confidence score method. Microscopic sections were obtained as gold standard for caries detection and were evaluated by a maxillofacial pathologist. P.P.S. and N.P.P of these two methods were compared to histologic standard. Results: Thirty hundred and twenty of samples had caries and half of them did not. P.P.V of the first method was 85.9% and the mentioned value for the second method was 91.7%. N.P.V. of the first method was 74.6% and the value for the print method was 71.4%, (p < 0.9) Conclusion: Paper print of a digital radiograph is almost as efficient as its original digital radiograph in detecting proximal dentinal caries.