بررسي قدرت راديوگرافي Bitewing در تشخيص پوسيدگي ثانويه در حفرات كلاس II و كامپوزيت (In vitro)

Evaluating the accuracy of bitewing radiography in diagnosis of secondary carries In CL II amalgam & composite restorations

خلاصه: سابقه و هدف: دستيابي به روشهاي غير تهاجمي جهت تشخيص مناسب پوسيدگي ثانويه مجاور ترميم‌هاي آمالگام و كامپوزيت از اهميت بالايي برخوردار است.بنابراين هدف از اين تحقيق بررسي قدرت راديوگرافي بايت وينگ در تشخيص پوسيدگي ثانويه در ترميم‌هاي آمالگام و كامپوزيت Class II در دندان‌هاي خلفي مي‌باشد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه به روش تشخيصي و بر روي 60 دندانExtract شده ي انساني كاملا سالم انجام شد و تعداد 120حفره يClass II با ابعاد استاندارد در مزيال وديستال دندان‌ها تهيه وپوسيدگي‌هاي مصنوعي توسط فرز روند 1 به عمق 1 ميلي متر در ديواره ي جينجيوال واگزيال تعبيه شد سپس توسط موم قرمز پر و با آمالگام وكامپوزيت ترميم شد سپس در شرايط استاندارد از آنها راديوگرافي بايت وينگ به عمل آمد و پس از ظهور فيلم ها، توسط 2 متخصص ترميمي و 1 متخصص راديولوژي مورد مشاهده قرار گرفت و در نهايت با در نظر گرفتن نظرات هر سه، حضور يا عدم حضور پوسيدگي تشخيص و با پوسيدگي واقعي مقايسه و ارزش پيش‌بيني مثبت و منفي محاسبه گرديد. يافته‌ها: تحقيق روي 123 نمونه و 60 دندان انجام گرفت. ارزش پيش‌بيني مثبت براي ترميم آمالگام كلاس II به ترتيب 67 و 76 درصد براي ترميم‌هاي كامپوزيت كلاس II به ترتيب 72 و 73 درصد بود. نتيجه گيري: به نظر مي‌رسد كه قدرت راديوگرافي بايت دينگ convential در تشخيص پوسيدگي ثانويه نسبت به استاندارد طلايي قابلو قبول نباشد.

Abstract: Background and Aim: Achieving the ways to have a proper diagnosis in detection of secondary caries is very important. Therefore the aim of this study was to evaluate the accuracy of bite wing radiography in diagnosis of secondary caries in posterior teeth in CL. II Amalgam & Composite restorations. (In vitro) Materials & Methods: This experimental study was performed on 60 sound extracted human teeth and 120 Standard Cl II cavities were created in mesial & distal surfaces of teeth and the teeth were randomly divided Into six group. in four of the groups(n=40),a 1.0 mm cavity was prepared in the gingival and axial riml of the restoration. No lesions were created in 2 group, The control group. The teeth were restorated with Amalgam and Composite. The radiography was made with conventional bite wing technique. Three expert observers evaluated the bitewing radiographs for the presence or absence of secondary caries. Finally, all of the data was recorded on a special table. Results: Statistical analyzes showed: for Cl II Amalgam a sensitivity was(55%),Specificity was (100%), positive Predictive value was (100%),Negative Predictive Value was (67%) and accuracy was(76%) and In Cl II Composite restoration was reported as (71%), (75%), (74/5%), (72%), (73%). Conclusion: this study showed an acceptable sensitivity (72%)of diagnosis of secondary caries in Cl II Amalgam & composite in comparison restorations applying bitewing technique.