بررسي تاثير تماشاي فيلم كارتوني بر تغييرات كورتيزول بزاق كودكان حين انجام درمانهاي دندانپزشكي

The effect of watching cartoon films (Audiovisual distraction) on cortisol level in children during dental treatment

خلاصه: سابقه و هدف: كورتيزول مهمترين گليكوكورتيكوييدي است كه در شرايط استرس افزايش مي‌يابد. هدف از اين پژوهش بررسي تاثير تماشاي فيلم كارتوني بر تغييرات كورتيزول بزاق كودكان 5 تا 9 ساله حين انجام درمان‌هاي دندانپزشكي در يك كلينيك دندانپزشكي در تهران مي‌‌باشد. مواد و روش‌‌ها: تحقيق به روش matched cross over single blind clinical trial بر روي 15 كودك 5 تا 9 ساله انجام شد. درمان‌هاي مورد نظر توسط دو دندانپزشك به صورت split mouth انجام شد. نمونه‌هايي انتخاب شدند كه نياز به دو درمان مشابه غيراورژانس در دو طرف فك داشتند. براي شروع درمان نمونه‌ها به دو گروه تقسيم شدند. گروه اول: در اولين جلسه درماني تزريق بي‌حسي و عمل دندانپزشكي بدون مداخله فيلم و در جلسه دوم با استفاده از فيلم انجام شد. گروه دوم: در اولين جلسه درماني تزريق بي‌حسي و كار دندانپزشكي با مداخله فيلم و در جلسه دوم بدون استفاده از فيلم انجام شد. جمع‌آ‌وري بزاق در سه مرحله قبل از شروع كار، پس از تزريق و بعد از پايان كار گرفته شد و نمونه‌‌ها براي اندازه‌گيري ميزان كورتيزول بزاق با روش ECLIA به آزمايشگاه ارسال شدند. ميزان تغييرات كورتيزول در داخل گروهها توسط آزمون WILCOXON و بين گروهها با آزمون MANU WITHENY اندازه‌گيري شد. يافته‌ها: تغييرات ميزان كورتيزول در جلسه بدون فيلم در مرحله بعد از تزريق 05/6±3/3 و در مرحله بعد از كار 7/2±6/1 و در جلسه با فيلم در مرحله بعد از تزريق 5/9±5/2 و در مرحله بعد از كار 2/6±5/0 بود. كه مقايسه اين دو از نظر آماري معني‌دار نبود. همچنين جنس،‌ سن، بعد خانوار، رتبه تولد و نوع درمان نقشي در كاهش ميزان كورتيزول بزاق نداشتند. (به ترتيب p < 0.8 و p < 0.7) نتيجه گيري:‌ نمايش فيلم كارتوني حين انجام درمان‌هاي دندانپزشكي باعث كاهش ميزان كورتيزول بزاق نمي‌شود.

Abstract: Background and Aim: Cortisol is the most important glucocorticoid that increases in stressful situations. The goal of this study was to evaluate the effect of audiovisual distraction (cartoon watching) on salivary cortisol among 5-9 year – old children during dental treatment, in a dental clinic in Tehran. Materials and Methods: This matched cross over single blind clinical trial study was performed on fifteen 5-9 year – old children. Patients who had at least two identical counterpart teeth with same treatment plan participated in the study. The children were divided into two groups. In one group in first visit, the treatment was performed under normal dental set up without watching cartoon films and in second visit cartoon films was presented during the administration of local anesthetic and treatment, and vise versa. The children were asked to give a total of three Saliva samples in each visit: one prior to dental treatment, one after administration of local anesthetic and one after dental treatment completion. Samples were sent to laboratory and cortisol in saliva was measured using the ECLIA method. Intra group statistical analysis was performed using wilcoxon test and intergroup analysis was performed using Manu witheny. Results: cortisol variation level in visit without audiovisual distraction after local anesthetic administration was 3/3 ? 6/05 and after completion of treatment was 1/6?2/7, in visit with audiovisual distraction after injection was 2/5?9/5 and after treatment completion was 0/5?6/2 .There was no statistical significant difference between two groups. Also sex, age, birth rank, the number of family members, the type of treatment have no influence on decreasing salivary cortisol . Conclusion: Audiovisual distraction (cartoon watching) has no significant effect on decreasing salivary cortisol during dental treatment.