بهبود كارايي راه آهن با استفاده از رويكرد تلفيقي شبيه سازي و تحليل پوششي داده ها؛ مطالعه موردي: سيستم حمل بار در شبكه ريلي جمهوري اسلامي ايران

Iranian Railway System Performance Analysis Using Computer Simulation and Data Envelopment Analysis Methods

در اين مقاله سيستم حمل بار در شبكه حمل ونقل ريلي جمهوري اسلامي ايران به كمك روش شبيه سازي سيستم هاي گسسته پيشامد مدلسازي شده است. تحليل مدل نشان مي دهد كه ظرفيت سيستم بيشتر به امكانات تخليه و بارگيري در ايستگاه هاي شبكه وابستگي دارد تا تعداد واگن ها و لكوموتيوها. لذا، در اين مقاله، حداقل سازي تعداد واگن ها و در نتيجه تعيين تعداد بهينه لكوموتيوها، به عنوان يكي از راههاي بهبود كارايي سيستم در نظر گرفته شده است. بهينه سازي سيستم به وسيله روش بهينه سازي شبيه سازي، نشان مي دهد كه بيش از 4% كل واگن هاي موجود در شبكه مازاد بر نياز است. به منظور تحليل ميزان ارتقاي كارايي شبكه بعد از بهينه سازي؛ ميزان كارايي نواحي مختلف با استفاده از روش تحليل پوششي داده-ها در قبل و پس از بهينه سازي ارزيابي و مقايسه شده است. نتايج نشان مي دهد سيستم حمل ونقل ريلي در بخش بار در حال حاضر حدود 19% زير ظرفيت اسمي فعاليت مي كند كه بعد از بهينه سازي بيش از 5% افزايش كارايي خواهد داشت.