بررسي تاثير قلمه و نوع خاك در موفقيت ازدياد سرخدار (Taxus baccata L.)

منطقه انتشار گونه سرخدار (Taxus baccata L.) اروپا، آسياي صغير، شمال آفريقا و قسمتي از سواحل درياي خزر است. سرخدار يكي از 4 گونه سوزني‌برگان ايران است كه در جنگلهاي گيلان به‌طور طبيعي مي‌رويد و يكي از گونه‌هاي صنعتي و دارويي ارزشمند گياهي است كه به‌دليل بي توجهي و تخريب رويشگاههاي طبيعي، زادآوري آن مختل و در معرض انهدام قرار گرفته است. براي بررسي تاثير سن قلمه و نوع خاك در روشهاي ازدياد اين گونه از طريق قلمه در محل نهالستان پيلمبرا گيلان، مشخصات عرض جغرافيايي?12 َ35 ?37 شمالي و طول جغرافيايي?14 َ4 ?49 شرقي به ‌روش آماري اسپليت پلات (تاثير متقابل عوامل) كه عبارتند از: تيمار اصلي قلمه‌هاي حاصل از رشد جاري، شاخه‌هاي سال قبل خشبي شده و شاخه‌هاي دو ساله و تيمارهاي فرعي، 4 نوع خاك شامل لوم، شن خالص، شني لومي، خاك آميخته و عناصر متفاوت در هر تيمار 15 قلمه و در مجموع 540 قلمه در سه تكرار به‌مرحله اجراي در آمد. نتايج نشان مي‌دهند كه در تيمارها از نظر آماري در سطح 5 درصد، تفاوت معني‌دار بوده و بيشترين درصد ريشه‌زايي مربوط به‌تيمار اصلي شاخه خشبي يكساله با تيمار فرعي شن خالص (2/82 %) و كمترين درصد مربوط به‌تيمار قلمه بيش از يكسال يا خاك لومي (3/13%) و خاك آميخته با عناصر متفاوت (5/15%) مي‌باشد.

Yew is one of 4 conifer species which is distributed and endangered in the northern forest of Iran. In order to study the effect of cutting and bed soil in nursery on success of vegetative propagation of Yew, two different kinds of cuttings (one and two years twigs) and four different soils (loam, sand, sandy loam and mixed soil) were used. A total of 540 cuttings, containing 15 cuttings in each treatment were studied. Results showed that there was a significant difference between treatments at level of 5%. The highest rate of rooted cuttings (82.2%) was observed within one year old woody cuttings in pure sand bed, while the lowest rate (13.3%) was observed within older cutting in loam bed.