زكات باطني از ديدگاه فقهي

از راهكارهاي دست‌يابي به عدالت اقتصادي و مقابله با فقر، پرداخت هاي مالي به نيازمندان است. فرضيه‌ي اين تحقيق آن است كه افزون بر زكات مصطلح و خمس، حق مالي ديگري در آموزه هاي ديني مطرح شده است كه بر پايه‌ي روايات، «زكات باطني» نام دارد و عبارت است از «زكاتي فراگير كه به هدف رفع فقر و به گونه‌ي وجوب كفايي، به اموال توانگران تعلق مي گيرد و از نظر مقدار و شرايط، با زكات مصطلح متفاوت است». اين پژوهش، پس از مفهوم‌شناسي واژه ها، ادله‌ي وجوب اين زكات را با تحليل آيات و روايات مربوط، به بحث نهاده و به پاره‌اي از احكام آن اشاره نموده است.

Financial assistance to the needy is among the approaches for achieving economic justice and fighting against poverty. This research hypothesizes that in addition to the commonly known zakat and khums, there is another financial right mentioned in religious doctrines that according to the traditions is called zakat-i batini (internal legal alms); that is to say, “an inclusive zakat levied on the properties of the well-to-do for the purpose of eliminating poverty as a collective obligation, which is different in quantity and conditions from the commonly known zakat.” Having delved into the terminology, the present paper proceeds to discuss the reasons for the necessity of this type of zakat with the analysis of the related verses and traditions and touches upon some of its rulings.