ارتباط سبك فرزند پروري والدين با چاقي كودكان پيش دبستاني شهر مشهد

The Relationship Between Parenting Style and Preschool Children Obesity in Mashhad

زمينه و هدف: شناسايي چاقي به عنوان بيماري مزمن و چند عاملي، توجه به اين حقيقت را مي طلبد كه تلاش براي پيشگيري و مداخلات جامع بيشتر در دوران كودكي مورد نياز است. والدين با فراهم كردن محيط پيرامون كودك و تاثيري كه بر روي عادات و رفتارهاي بهداشتي كودكان مي گذارند مي توانند در پيشگيري از چاقي دوران كودكي موثر باشند. مطالعه ي حاضر با هدف تعيين ارتباط سبك فرزندپروري والدين با چاقي كودكان پيش دبستاني انجام شده است. روش تحقيق: در اين مطالعه ي مورد- شاهدي با نمونه گيري خوشه اي دو مرحله اي تصادفي كه در مهد كودك ها و مراكز پيش دبستاني وابسته به بهزيستي مشهد انجام شد، 76 كودك پيش دبستاني چاق به عنوان گروه مورد و 152 كودك با وزن طبيعي به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. شاخص توده ي بدني بيش از صدك 95، كودك چاق محسوب شد. ضمن مصاحبه با مادر اطلاعات فردي و خانوادگي و فرم ثبت سه روزه ي غذا توسط مادر اخذ گرديد و پرسشنامه سبك فرزند پروري بامريند توسط هر دو والد تكميل شد. داده ها با استفاده از آزمون هاي تي مستقل، فيشر، همبستگي پيرسون، كاي دو، من ويتني و رگرسيون لوجستيك مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: ميانگين و انحراف معيار نمرات سبك هاي مقتدرانه و مستبدانه و آسان گير مادر در گروه چاق به ترتيب 9/3±4/32، 3/5±6/13 و 8/3±8/15 و در گروه وزن طبيعي به ترتيب 3/3±0/33، 9/4±4/13 و 2/4±9/15 بود. ميانگين نمرات سبك هاي مقتدرانه و مستبدانه و آسان گير پدر در گروه چاق به ترتيب 8/3±2/32، 8/5±8/14 و 3/5±5/16 و در گروه وزن طبيعي به ترتيب 2/3±9/31، 8/4±7/14و 5/4±7/15 بود. ميانگين نمرات سبك هاي فرزندپروري والدين، در دو گروه چاق و وزن طبيعي تفاوت معني داري نداشت (05/0 < p). هم چنين بين BMI پدر و مادر با BMI كودك ارتباط معني دار به دست آمد (001/0 > p). نتيجه گيري: سبك فرزندپروري والدين با چاقي كودكان ارتباط ندارد. از اين نتايج مي توان به عنوان پايه اي براي پژوهش هاي مداخله اي استفاده نمود.

Background and Aim: Recognizing obesity as a chronic illness which has multiple causes has led to the fact that prevention efforts and interventions are needed in early childhood. Parents who provide immediate environment and influence the healthy habits and behaviors of their children can be effective in the prevention of childhood obesity. This study aims to determine the relationship between parenting style and obesity in preschool children in Mashhad. Materials and Methods: In a two-stage random cluster sampling, children from kindergartens and preschool centers, who were also State Welfare recipients from seven regions of the city of Mashhad school districts, were selected. 76 obese children were in the case group and 152 normal-weight children were in the control group. A child was considered obese if the BMI was ?95 the percentile. Individual and family information along with the three day food consumption records were gathered by interviewing the mothers. The parents also completed the Baumrind parenting style questionnaire. Results: The mean scores of authoritative, authoritarian and permissive styles of mothers in case group were 32.4 ± 3.9, 13.6 ± 5.3 and 15.8 ± 3.8, respectively. The mean scores for the same categories of parenting style of mothers in the control group were 33.0 ± 3.3, 13.4 ± 4.9 and 15.9 ± 4.2, too. The mean scores of authoritative, authoritarian and permissive styles of fathers in case group were 32.2 ± 3.8, 14.8 ± 5.8 and 16.5 ± 5.3. The mean scores for the same categories of parenting style of fathers in the control group were 31.9 ± 3.2, 14.7 ± 4.8 and 15.7 ± 4.5. The mean scores of parents parenting styles in two groups were insignificant (p > 0.05). However, there was a significant relation between fathers and mothersʹ BMI with their childrenʹs BMI (p=0.000). Conclusion: Parenting style is not associated with child obesity. The findings can be used as a basis for intervention studies.