بررسي ميزان تجمع برخي فلزات سنگين در بافت نرم و پوسته دوكفه‌اي خوراكي Amiantis umbonella (Lamarck, 1818) در ساحل بندرعباس، خليج فارس

دوكفه‌اي خوراكي Amiantis umbonella در سواحل گلي- ماسه اي قسمت‌هاي شمالي خليج فارس، بندرعباس حضور دارد و يكي از گونه‌هاي فراوان در اين مناطق مي‌باشد. در اين مطالعه نمونه‌برداري از اين دوكفه‌اي (240 عدد دوكفه‌اي)، آبهاي سطحي (12 نمونه آب) و رسوبات (12 نمونه رسوب) در دو فصل تابستان و زمستان 1388(يكبار نمونه‌برداري در هر فصل) در دو ايستگاه (ايستگاه اول، پارك غدير،??? °?? طول شرقي و??? ° ?? عرض شمالي و ايستگاه دوم، نخل ناخدا، ?23 °?? طول شرقي و ?10 ° ?? عرض شمالي) از ساحل گلشهر بندرعباس انجام پذيرفت. ميزان تجمع 8 فلز Fe،Mg ، Zn، Pb ، Cd،Ag ، As و Cu در قسمت‌هاي مختلف بدن دوكفه‌اي‌ها، آبهاي سطحي و رسوبات منطقه مورد بررسي قرار گرفت. با توجه به كمبود اطلاعات روي تجمع فلزات در ماكروبنتيك‌هاي اين مناطق، مطالعه حاضر گزارش اوليه‌اي از ميزان تجمع فلزات سنگين در اين دوكفه‌اي حفار است. با توجه به نتايج بدست آمده هيچ تفاوت معني‌داري در تجمع فلزات سنگين در دوكفه‌اي‌ها بين دو ايستگاه و دو فصل مشاهده نگرديد (05/0P?). حداكثر و حداقل تجمع فلزات در دوكفه‌اي‌ها بترتيب مربوط به فلز Mg (7823±10000 ميكروگرم بر گرم وزن خشك) و فلز Ag (0/00±3/0 < ميكروگرم بر گرم وزن خشك) مي باشد. در كل فلزهاي Mg و Ag بترتيب بيشترين و كمترين فراواني را در دوكفه‌اي، آبهاي سطحي و رسوبات منطقه داشتند. اين دوكفه‌اي با توجه به تجمع برخي فلزات در قسمتهاي مختلف بدن با غلظت‌هاي بيشتر از آب و رسوب، مي تواند بعنوان يك شاخص زيستي (Bioindicator) براي فلزاتAs ، Pb،Cu ،Ag و Zn معرفي شود. بين تجمع فلزات در دوكفه‌اي، آب و رسوب ارتباط معني داري وجود داشت (05/0P?). همينطور ميان تجمع فلزهاي Cd، Pb و Agو طول دوكفه‌اي همبستگي مثبت معني‌داري وجود داشت (05/0P?).