گاهنگاري مطلق و نسبي تپه سگزآباد دشت قزوين

تپه سگزآباد از جمله اوّلين محوطه‌هايي است كه طي سلسله پژوهشهاي باستان‌شناسي دانشگاه تهران در دشت قزوين مورد كاوش قرار گرفته است؛ نتايج اين پژوهشها حاكي از وجود استقراري مداوم از اواخر هزاره سوم تا اواسط هزاره اوّل ق.م. مي‌باشد. اما طي كاوش اخير دانشگاه تهران در مهر و آبان سال 1387، تپه سگزآباد تاريخ‌گذاري مطلق شد. براساس نتايج به-دست آمده، استقرار محوطه در حدود 1700 ق.م. شروع شده و نيز جنوب تپه، حاوي لايه‌هاي استقراري اواسط هزاره چهارم ق.م. مي‌باشد؛ طي اين كاوش، مشخص شد كه حدّفاصل بين دو محوطه سگزآباد و قبرستان احتمالاً داراي لايه‌هاي استقراري نيمه دوم هزاره چهارم ق.م. مي‌باشد كه به وسيله حجم بالاي رسوبات، دفن شده است؛ بر اين اساس، اين احتمال نيز مي‌رود در دوره مس سنگيِ جديد، استقرار تپه قبرستان به طرف شرق گسترش يافته باشد.

Sagz?b?d Mound was one of the first areas excavated in the course of archeological surveys conducted by the University of Tehran in Qazvin Plain. Findings indicate its permanent establishment since the end of the third millennium up to the mid-first millennium B.C.; However, during the recent explorations made by the University of Tehran in October and November 2008, absolute dating was carried out on Sagz?b?d Mound as a result of which the area was estimated to have been established at around 1700 B.C., in addition to the southern part of the Mound which contained layers established since the mid-fourth millennium B.C. Excavations revealed that the area between the two regions of Sagz?b?d and Qabrest?n is likely to contain layers established in the second half of the fourth millennium B.C. buried under a large amount of sediment. Accordingly, it is most probable that in the New Chalcolithic (Copper-Stone) Age the establishment of Qabrest?n Mound must have been towards the east.