آينده‌پژوهي؛ ضرورت آينده مطالعات فرهنگي و علمي

The Future Study;the Future Necessity of Cultural and Scientific Studies

سرعت و دگرگوني‌ها در پديده‌هاي علمي، اجتماعي و فرهنگي به گونه‌اي است كه سازمان‌ها را با مشكل جديد روبه‌رو كرده است. مديران سازمان‌ها، در گذشته با برنامه‌ريزي سنتي و برنامه‌ريزي راهبردي، مي‌كوشيدند دگرگوني‌ها را به نفع سازمان مهار كنند؛ اما اكنون محيط پرتلاطم و نامطمين، ناكامي برنامه‌ها را رقم مي‌زند. يكي از دانش‌هاي جديد، و مفيد براي هدايت سازمان‌ها، «آينده‌پژوهي» است. در آينده‌پژوهي، مديران انديشور با تحليل رويدادها و به كارگيري خلاقيت و نبوغ، از آينده آگاهي مي‌يابند. اين آگاهي به صورت آينده محتمل، آينده ممكن، و آينده مطلوب مي‌تواند دريچه‌اي از آينده، پيش‌روي مديران بگشايد تا آنان با شكل‌دادن سناريوها و طرح‌هاي متعدد، حركت سازمان را بهتر مديريت كنند. اين مقال، با رويكرد تحليلي ـ توصيفي به تبيين مفاهيم اوليه آينده‌پژوهي، مراحل رشد اين دانش، و تمايز آن از مفاهيم مشابه پرداخته است.

The changes of scientific, social, and cultural phenomena are so rapid that they have brought about new challenges to the organizations. In the past, the managers of organizations tried to control the changes to reap the benefits through traditional and strategic planning. However, the turbulent environment led to the failure of their plans. "Future studies" is one of the new disciplines which can help the organizations to take the right decisions. Through Future Study, intellectual managers acquire knowledge about the future by analyzing the events and making use of creativity and genius. This kind of knowledge enables the managers to have a clear view of the future in the form of probable future, possible future, and ideal future and be able to better manage the organization by constructing several scenarios. Using an analytical-descriptive approach, the present paper expounds the elementary concepts of Future Study to point out to the development of this discipline and its difference from similar concepts.