مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - مقايسه الگوي درد و نوع انفاركتوس در بيماران مبتلا به سكته قلبي با و بدون ديابت

چكيده فارسي :

سابقه و هدف : انفاركتوس ميوكارد يكي از علل شايع مرگ و مير در دنيا مي‌باشد. در اين بيماران شايع‌ترين شكايت درد است، اما اين درد هميشه وجود ندارد. وقوع سكته قلبي بدون‌درد در بيماران مبتلا به ديابت مشاهده‌شده‌است. عقيده بر اين است كه به‌علت نروپاتي اتونوم، بروز انفاركتوس ميوكارد بدون‌درد يا با درد كم در ديابتي‌ها احتمال بيشتري دارد. در نتيجه اين بيماران بيشتر دربيمارستان بستري ‌مي‌شوند و تحت انجام ‌آزمايش‌هاي ‌تشخيصي بيشتري قرار مي‌گيرند، اما آيا اينكه بيماران ديابتي در مقايسه با بيماران غيرديابتي مبتلا به سكته قلبي، داراي علايم مشابهي هستند يا خير، هنوز به صورت مبهم باقي‌مانده است؛ لذا اين‌پژوهش به‌منظور بررسي و تعيين الگوي درد قلبي و نوع‌ انفاركتوس در بيماران ‌مبتلا به ‌سكته ‌قلبي با و بدون ديابت انجام‌گرديد. مواد و روش‌ها: در اين پژوهش توصيفي تحليلي كه در بخش‌هاي اورژانس قلب بيمارستان امام ‌رضا (ع) و قايم (عج) مشهد انجام گرديد، 40 بيمار ديابتي و 70 بيمار غيرديابتي مبتلا به سكته قلبي به روش نمونه‌گيري مبتني بر هدف انتخاب شدند. داده‌ها به‌وسيله برگه انتخاب نمونه، برگه مشخصات فردي، برگه ثبت مشخصات درد، برگه ثبت يافته‌هاي الكتروكارديوگرام و آزمايشگاهي، مقياس عددي درد، پرسشنامه منتخب مك‌گيل ملزاك و دستگاه الكتروكارديوگرام جمع‌آوري شد و مورد تحليل آماري قرار گرفت. يافته‌ها: نتايج حاصل از اين پژوهش نشان‌داد كه دو گروه از نظر سن (26/0 = P) و سابقه فاميلي مثبت (63/0 = P) اختلاف آماري معنا‌داري نداشتند. بيشتر بيماران ديابتي را زنان تشكيل مي‌دادند (55% زنان در مقابل 45% مردان، 0001/0P < ). شدت درد (71/2 ± 73/7 در مقابل 11/4 ± 50/6، 37/0P=) و مدت درد (98/148± 89/250 در مقابل 35/97 ± 50/238، 99/0P=) در افراد ديابتي كمتر از افراد غيرديابتي بود، اما اين اختلاف معنا‌دار نبود. دو گروه از نظر محل و انتشار درد، علايم همراه، عوامل تشديدكننده و تسكين‌دهنده درد و نوع انفاركتوس تفاوت آماري معنا‌داري نداشتند. در هر دو گروه انفاركتوس نوع تحتاني شيوع بيشتري داشت. بحث: بر مبناي يافته‌هاي اين تحقيق، احتمالاً تظاهرات باليني و الگوي درد قلبي بيماران ديابتي مبتلا به سكته قلبي مشابه بيماران غيرديابتي مبتلا به سكته قلبي مي‌باشد؛ بنابراين به نظر مي‌رسد اين بيماران نياز به بستري‌شدن و انجام آزمايش‌هاي تشخيصي بيشتر و ارزيابي‌هاي متفاوت ندارند. انجام مطالعات بعدي در اين خصوص پيشنهاد مي‌شود.