برخي از كاربردهاي رايج نمونه‌گيري سيستماتيك

On Some Common Practices of Systematic Sampling

نمونه‌گيري سيستماتيك فني است كه در آمارگيري نمونه‌اي به صورت گسترده مورد استفاده قرار مي‌گيرد و اجراي آن چه زماني كه واحدها با احتمال برابر انتخاب مي‌شوند و چه در حالت انتخاب با احتمالات متناسب با اندازه‌هاي كمكي آسان است. اين فن در صورتي كه بتوان به اثرهاي مطلوب طبقه‌بندي در فهرست كردن واحدها دست يافت، مي‌تواند از كارايي زيادي برخوردار باشد. عيب اصلي آن اين است كه روش نااريبي براي براورد واريانس نمونه‌گيري وجود ندارد و اين‌كه زماني كه مرتب كردن جامعه بر اساس اطلاعات نادرست صورت گرفته باشد، نمونه‌گيري سيستماتيك ممكن است ضعيف عمل كند. در اين مقاله جنبه‌اي از نمونه‌گيري سيستماتيك را كه در گذشته به آن توجه زيادي نشده است، مورد بررسي قرار مي‌دهيم. نشان داده شده است كه در برخي موقعيت‌هاي متعارف، زماني كه تحت يك مدل مفروض براي جامعه، نمونه‌گيري سيستماتيك به طور متوسط داراي كارايي يكساني با ديگر روش‌هاي نمونه‌گيري تصادفي متناظر است، واريانس نمونه‌گيري در نمونه‌گيري سيستماتيك به مراتب بيش‌تر نوسان مي‌كند. استفاده از نمونه‌گيري سيستماتيك با مخاطره‌اي در ارتباط است كه به طور كلي با بزرگ شدن كسر نمونه‌گيري افزايش مي‌يابد. اين مي‌تواند براي نمونه‌هاي بزرگ از جامعه‌هاي كوچك در حالت نمونه‌گيري يك‌مرحله‌اي، يا زيرنمونه‌هاي بزرگ از زيرجامعه‌هاي كوچك در حالت نمونه‌گيري چندمرحله‌اي، بسيار مخرب باشد.