بررسي اثربخشي شيوه گفتار كشيده در كاهش شدت لكنت پسران 14-8 سال داراي لكنت خفيف

The efficacy of prolonged speech technique in boys with mild stuttering

زمينه و هدف: لكنت زبان اختلالي حركتي در جريان روان و پيوسته گفتار بوده كه مي تواند در شدت هاي مختلف بروز كند. بر اساس تجربيات باليني اينگونه به نظر مي رسد كه پاسخ افراد داراي لكنت در گروه خفيف، متوسط و شديد به انواع شيوه هاي گفتار درماني مشابه و يكسان نمي باشد. لذا هدف از اين پژوهش، بررسي اثربخشي شيوه گفتار كشيده در درمان افراد داراي لكنت خفيف است. روش بررسي: در اين مطالعه نيمه تجربي 44 پسر 14-8 ساله (با ميانگين سني 9/1±8/10 سال) مبتلا به لكنت خفيف از بين جمعيت دانش آموزي مدارس پسرانه شهر اهواز به روش در دسترس انتخاب شدند. در گروه مورد 30 نفر تحت 20 جلسه گفتار درماني فشرده با شيوه گفتار كشيده قرار گرفتند. در گروه شاهد 14 نفر بدون شيوه گفتار كشيده فقط جلسات مشاوره و كتابخواني داشتند. نمرات شدت لكنت قبل، بلافاصله و 3 ماه پس از مداخله به وسيله نسخه سوم ابزار سنجش شدت لكنت (SSI-3) تعيين شده و به كمك آزمون هاي آناليز واريانس مقادير تكراري وt مستقل، مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: نتايج مطالعه نشان داد كه در گروه مورد نمرات شدت لكنت، بلافاصله و سه ماه بعد از مداخله به طور معني داري كمتر از گروه شاهد بود (001/0P < ). همچنين در گروه مورد بين ميانگين شدت لكنت در قبل، بلافاصله و 3 ماه بعد از درمان اختلاف معنادار وجود داشت (01/0 > P) در صورتي كه در گروه شاهد اين اختلاف مشاهده نگرديد (067/0=P). نتيجه گيري: نتايج نشان داد شيوه گفتار كشيده روشي موثر و كارآمد در كاهش شدت لكنت پسران داراي لكنت خفيف بوده و همچنين ماندگاري و ثبات اين شيوه درماني در گفتار اين افراد حتي تا 3 ماه پس از مداخله نيز وجود دارد.

Background and aims: Stuttering is a motor disorder that disrupts the fluent and connected speech flow and appears with different severities. Based on clinic experiences, same treatment approach may yield different levels of fluency for people with mild, moderate, and severe stuttering. Hence, the aim of this investigation was to explore the efficacy of prolonged speech technique in treating boys with mild stuttering. Methods: In this semi-experimental study, 44 school-age (8-14 years old, mean age of 10.8±1.9 years) boys with mild stuttering were selected among student population in Ahvaz city using available method. They were divided into two groups. Case group (n=30). Received 20 sessions an intensive speech therapy with prolonged-speech technique. The control group (n=14) did not receive prolonged-speech technique. They just received counseling sessions and book reading. Stuttering severity was assessed by Stuttering Severity Instrument (SSI-3) before the intervention, immediately after intervention, and 3 months after intervention program. Repeated measures ANOVA test and Independent sample t-test were used for data analysis by SPSS software. Results: A significant difference was observed in stuttering severity between control and study group (P < 0.001). In addition, there was a significant difference between stuttering severity before intervention, immediately after intervention, and at 3 months after intervention in case group (P < 0.01), whereas, no significant difference was observed in the control group (P=0.067). Conclusion: The results showed that prolonged speech technique might be a benefit and efficient treatment option for boys with mild stuttering and that these persons could maintain high levels fluency of speech even at 3 months after intervention.