حساسيت منابع خاك به تخريب ناشي از فعاليت هاي انساني در دشت ابهر- خرم دره بر مبناي تلفيق روش هاي ژيوپدولوژيك و گلاسود

Susceptibility of the Soils to Human-induced Degradation in the Abhar-Khorramdarreh Plain, Based on GLASOD and Geopedologic Approaches

اين تحقيق به منظور بررسي وضعيت تخريب خاك در جنوب شرقي استان زنجان انجام شد. نقشه ژيوپدولوژيك منطقه مورد مطالعه با تلفيق لايه هاي اطلاعاتي شامل اطلاعات ليتولوژيك، ژيومورفيك و پدولوژيك در محيط سامانه اطلاعات جغرافيايي ايلويس تهيه شد. اطلاعات حاصل از نقشه ژيوپدولوژيك و لايه هاي اطلاعاتي مستخرج از نقشه هاي خاك شناسي و طبقه بندي اراضي به عنوان اطلاعات ورودي در روش گلاسود به كار برده شد و نقشه حساسيت خاك به تخريب تهيه شد. روش تهيه نقشه تخريب خاك تهيه شده در اين تحقيق، رويكردي نوين در تفسير و كاربرد اطلاعات موجود در نقشه هاي خاك شناسي براي تخمين تخريب خاك است. نتايج به دست آمده نشان داد كه تنها كمتر از 14درصد از اراضي مطالعه شده داراي حساسيت كم به تخريب هستند و در شرايط فعلي نياز به اعمال مديريت خاصي ندارند ولي در بقيه اراضي مطالعه شده تخريب خاك با درجات مختلف وجود دارد. از مجموع45500 هكتار اراضي منطقه مطالعاتي بيش از 6000 هكتار از نظر حساسيت به تخريب در گروه خاك هاي با حساسيت كم، 16400 هكتار در گروه خاك هاي با حساسيت متوسط و 16650 هكتار در گروه خاك هاي با حساسيت زياد قرار گرفت كه به تناسب درجه حساسيتشان به تخريب، لازم است اقدامات ضروري براي كنترل تخريب انجام شود.