نظريه استعاره مفهومي از ديدگاه ليكاف و جانسون

Conceptual Metaphor Theory as Proposed by Lakoff and Johnson

مقاله حاضر به بررسي ديدگاه معاصر استعاره در برابر ديدگاه كلاسيك آن مي‌پردازد. برخلاف نظريه كلاسيكِ استعاره كه استعاره را موضوعي صرفاً ادبي و زباني مي داند، نظريه معاصر ادعا مي‌كند نظام ادراكي انسان اساساً سرشتي استعاري دارد و استعاره به شكل ناخودآگاه و غيراختياري، در زندگي روزمره انسان فراوان به كار مي‌رود. اين ديدگاه نخستين‌بار در سال 1980 توسط جورج ليكاف و مارك جانسون با انتشار كتاب استعاره‌هايي كه با آنها زندگي مي‌كنيم مطرح شد. اين تحقيق با ارايه گزارشي از «نظريه استعاره مفهومي»، به معرفي و نقدِ انواع، ماهيت و كاركردهاي استعاره مفهومي از ديدگاه ليكاف و جانسون مي‌پردازد.

The present article studies a new outlook on metaphor which opposes the traditional outlook. Rejecting the idea that metaphors have an absolutely linguistic and literary nature, this outlook, introduced by G. Lakoff and M. Johnson in their work Metaphors We Live By (1980), believes that people make use of metaphors in their daily lives. This article by giving a report of the “conceptual metaphor theory” , deals with the nature, function, and types of conceptual metaphor according to Lakoff and Jhonson.